Ευκαιρίες

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣαδεσποτος σκυλος

Τα αφεντικά θέλουν περιλήψεις αλλά και μαστοριά. Μιαν αριστερή συμπαράσταση από στελέχη που διάβηκαν το Ρουβίκωνα της κομματικής τσαχπινιάς κι ήρθε η ώρα των απωθημένων τους για το κακό κόμμα. Τα αφεντικά ποντάρουν στα θέλγητρα του πληρωμένου έρωτα. Ευκολία, υποταγή, ποικιλία. Κυρίως ποικιλία. Από εδώ ξεφωλιάζει και το χρυσορυχείο της δημοκρατίας. Το χρηματιστήριο, ο τζόγος, το φίλμνετ. Ότι μπορεί, ο κάθε πικραμένος με λεφτά, πολλά ή λίγα, να ρίξει έναν πούτσο ή να το παίξει πλούσιος για μια βραδιά. Μπορεί να φουσκώσει άνετα το Εγώ του με τις χάρες της ελεύθερης αγοράς. Τ’ αφεντικά πιάνουν απ’ το σβέρκο το χωριάτη με τη μαγική λέξη Ευκαιρίες! Ο χωριάτης τσιμπάει, πουλάει χωραφάκια και φρέζες και γίνεται κοινωνία των πολιτών αγοράζει διαμέρισμα, βίλλα, στήνει δουλειές κι εκθειάζει το Χάρβαρντ και τις λαγόνες ξανθιάς Ανατολικής που ως άλλος αποικιοκράτης ξεσχίζει επί πληρωμή κομπορρημονώντας πως γάμησε δίμετρη καλλονή μοντέλο άγαλμα μα στην ουσία μακέλεψε ποσοστό ανθρώπινης ύπαρξης ενός δύστυχου πλάσματος που το’ φερε σ’ αυτόν η πείνα και το ξύλο. Έρχεται όμως κάποτε το ζόρισμα της μηχανής και το ανθρώπινο μακελειό δεν έχει τέλος. Ο χωριάτης τα χάνει όλα. Γυρνά στη μητρική αγκαλιά και το βιοτισμό της υπαίθρου. Κήπους και κότες χωρίς τα κάρμινα μπουράνα του ογδόντα που φυλλορρόησαν στ’ αυτιά του και τον έκαναν εξωστρεφή αλλά πάντα καρυδότσουφλο στα κύματα της αγοράς. Το αφεντικό έκανε το χωριάτη αμερικανάκι μέχρι τα μπούνια. Μαγάρισε το παιδί του με ξένες γλώσσες, δεξιότητες, προσόντα και ποσοστό ευθύνης των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ. Του έλεγε πάντα μη φοβάσαι τίποτε προχώρα μπροστά. Εμείς έχουμε τον ήλιο, τη θάλασσα, τη φεγγαράδα και τη φασουλάδα της μαμάς. Σήμερα οι χωριάτες μαζεύονται ευλαβικά στις πλατείες σαν σκιές από τη Βίβλο για να μοιράσουν τα τελευταία απομεινάρια ανθρωπιάς, φτιάχνοντας μια νέα ελίτ πολιτικών ρητόρων που θα τους σώσουν εκ νέου απ’ τους κομμουνιστοσυμμορίτες, το κοινωνικό κράτος και τα άλλα πορφυρά δεινά.