Εσύ, εσύ, εσύ κι ο κωλοτούμπας στο πούλμαν

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να σχηματίζονται πολιτικά κόμματα, που συγκροτούν αυτό που λέγεται ακραίο κέντρο. Είναι κόμματα παρόμοια με αυτό που μετασχηματίζεται το Ποτάμι στην Ελλάδα. Η αν θέλετε αυτό για το οποίο εμφανίστηκε ο Θεοδωράκης στην πολιτική σκηνή. Μελετούσα χαρακτηριστικά ένα κόμμα με παρόμοια χαρακτηριστικά στη δομή από την Ολλανδία, απόλυτα αντιδημοκρατικό, μόνο που εκείνο δεν πιστεύει στην Ενωμένη Ευρώπη 

Κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητες της. Όλα αυτά τα άτομα που δέχθηκε ο Θεοδωράκης να έρθουν στο Ποτάμι, έχουν όλα ένα κοινό. Είναι άτομα που έχουν κλείσει τον κύκλο τους πολιτικά σε συγκεκριμένους σχηματισμούς (Τατσόπουλος, Ψαριανός, Λυκούδης, Λυμπεράκη, Μάρκου, Φούντα, Σκυλακάκης, κλπ) και είχαν δύο πιθανότητες. Ή να μη μετέχουν πλέον ή να ενταχθούν κάπου που τους εξασφάλιζε την ατομικότητα τους την πολιτική αλλά σε ένα σύνολο που υπάρχει ενός ανδρός αρχή, για να μην κινδυνεύσει η ύπαρξή τους, από δημοκρατικές διαδικασίες. Σε τέτοιες περιπτώσεις καταλαβαίνετε ότι η συμφωνία είναι σαφής. «Σας υπόσχομαι πολιτική νεκρανάσταση αλλά θα είστε πάντα οι νεκροί που αναστήθηκαν». Με ότι φυσικά σημαίνει αυτό.
Όλο αυτό τον καιρό προετοιμάστηκε το έδαφος για να γίνει αυτή η «διεύρυνση». Όλοι αυτοί οι άνθρωποι παρουσιάστηκαν ότι είναι οι λογικοί που έφυγαν από όπου ήταν γιατί τα κόμματα είναι παράλογα με μόνη εξαίρεση το Ποτάμι, που είναι η φωνή της λογικής. Με μία σημείωση όμως. Ότι την λογική θα την επιβάλλει ο Θεοδωράκης. Τέτοιου τύπου ομάδες στην πολιτική ιστορία έχουν εμφανιστεί πολλές. Όλες έχουν ένα κοινό στοιχείο. Την έλλειψη δημοκρατίας και διαφάνειας. Δεν μπορούν να υπάρχουν  αλλιώς.
Το Ποτάμι εμφανίζει ότι θα φτιάξει την εθνική ομάδα των «αρίστων». Το θέμα είναι ότι αφενός δεν υπάρχουν διαδικασίες επιλογής και δεύτερον έστω και αν υπήρχαν, αυτές οι φόρμουλες αφορίζουν τη νέα δεξιά που δειλά -  σχηματίζεται στη χώρα. Με σκληρούς μηχανισμούς των λεγόμενων παλαμάκηδων που το μόνο που θα συντηρούν είναι ο ναρκισσισμός ενός ολίγιστου αρχηγίσκου, ο οποίος θα πατά πάντα στην προσέλκυση των απανταχού πολιτικά νεκρών που χρειάζονται ανάσταση. Θα τους την προσφέρει και αυτοί θα είναι πάντα συντεταγμένοι, και θα τον κοιτούν καθώς θα τους λέει ως άλλος Τάκης Σπυριδάκης στην γνωστή διαφήμιση: «Εσύ, εσύ, εσύ και ο κωλοτούμπας στο πούλμαν».
Στην συγκεκριμένη διαφήμιση ο πρόεδρος (Τάκης Σπυριδάκης) της ομάδας γυρίζει από πόλη σε πόλη με ένα πούλμαν και μαζεύει παίχτες. Οι πολίτες ενθουσιάζονται, χτυπάνε παλαμάκια! Ακόμη και αν τους φαίνεται κάπως υπερβολικός ο Πρόεδρος, τον δικαιολογούν λόγω απειρίας. Ακόμη και δυο τρεις παραφωνίες τις αποδίδουν στον υγιή ερασιτεχνισμό του! Αφήνουν το Δήμαρχο, τρέχουν στον Πρόεδρο!
Η διαφήμιση όμως δε δείχνει τι γίνεται όταν αρχίζει το πρωτάθλημα. Οι πρόεδροι πουλάνε τους παίκτες. Καμιά φορά και τις ομάδες ολόκληρες. Η μπορεί να φύγουν για ένα διάστημα από το προσκήνιο. Θυμάμαι πολλές ομάδες που είχαν τέτοιους προέδρους. Το πιο συχνό είναι όσοι εμφανίστηκαν ξαφνικά έφυγαν και ξαφνικά.
Την κοπανάνε όταν μετά τη ζάλη από το παιχτομάζωμα αποδεικνύεται ότι η ομάδα πρέπει να δέσει για να πετύχει γκολ. Θυμίζουν παλαιότερες δηλώσεις τους ότι αν η ομάδα δεν πάει στην πρώτη θέση, έχουν αποτύχει. Οπότε εξαφανίζονται αφήνοντας τους παίκτες να ξαναγυρίσουν στο όργωμα!
* Ο Δημήτρης Κουρέτας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμιtvxs.gr/