Ισλανδία- Μια καμπάνα που κτυπάει για όλους

.

Καυτό ξεκίνημα την Παρασκευή για το κοινοβούλιο της Ισλανδίας.Χιλιάδες διαδηλωτές αποδοκίμασαν την κυβέρνηση και τους βουλευτές της πετώντας ποτήρια, αυγά, κλειδιά αυτοκινήτων και διαφορα άλλα αντικείμενα.Στην Ισλανδία των 320000 κατοίκων, 40000 νοικοκυριά(!) χάνουν η κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους αφού δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, ενω η περίοδος παγωματος των οφειλών  για ενα εξάμηνο μόλις έληξε. 
Συμφωνα με πληροφορίες Ισλανδικού μπλογκ αργότερα μια γυναίκα μπηκε στην τράπεζα Landsbank και μίλησε, καταγγέλοντας πως η τράπεζα διέγραψε χρεος 2,6 δις κορώνων της εταιρείας του τ. πρωθυπουργού  Halldor Asgrimsson η οποία μόλις είχε μοιράσει κερδη 600 εκ. στους ιδιοκτήτες της!

Αργότερα εκατοντάδες διαδηλωτες κατασκήνωσαν έξω από τη Βουλή και έμειναν εκεί όλο το βράδυ.
Ηταν μια κίνηση συμβολική που έδειχνε την εφιαλτική εικόνα των σκηνουπόλεων από την οποία απειλείται η "παγωμένη" Ισλανδία, μια ακόμα χώρα που πριν από μόλις 2 χρόνια κυριολεκτικά ευημερούσε..
Ομως πως έφτασαν τα πράγματα ως εδώ;

O Human Development Index είναι ένας παγκόσμιος δείκτης που έχει δημιουργηθεί από τα Ηνωμένα Έθνη (πιο συγκεκριμένα από το United Nations Development Programme) που μετράει το επίπεδο ζωής των χωρών όλου του πλανήτη.Έχει να κάνει όχι μονο με οικονομικά δεδομένα αλλά με το επίπεδο αναλφαβητισμού και μόρφωσης, το επίπεδο κοινωνικής πρόνοιας (ειδικά της πρόνοιας για τα παιδιά) και γενικά προσπαθεί να μετρήσει το επίπεδο ευημεριας των λαών του κόσμου.
Το 2007 στην παγκόσμια κατάταξη, στο Νο 1 βρισκόταν μια μικρή ευτυχισμένη χώρα του Β.Ατλαντικού.Ναι, σωστα μαντέψατε, πρόκειται για την Ισλανδία.Για να μην πάει το μυαλό κανενός σε παράξενα χαλκευμένα στοιχεία η ανακρίβειες που καμια σχέση δεν έχουν με σύγχρονα οικονομικά δεδομένα να συμπληρώσουμε ότι η χώρα ήταν επίσης 4η στον κόσμο στην κατα κεφαλή παραγωγικότητα (productivity per capita) ("Human Development Report 2007/2008". hdr.undp.org. http://hdr.undp.org/en/media/HDR_20072008_EN_Complete.pdf. Retrieved 11 February 2010.)

Τότε λοιπόν ανέλαβαν οι τραπεζίτες της χώρας να την βυθίσουν στη δυστυχία. 
Τρείς ιδιωτικές τράπεζες παίζοντας "μοντερνα χρηματοοικονομικά προιόντα" στο τζόγο των αγορών χρεοκόπησαν φτάνοντας στο σημείο να χρωστάνε  12 φορές  το ΑΕΠ της χώρας! Καταθέτες και "επενδυτές" στις τράπεζες αυτές βρέθηκαν να είναι τράπεζες, ιδιώτες αλλά και Ταμεία από την Ολλανδία και την Βρεττανία.
Η συνέχεια είναι γενικα γνωστή. Οι διεθνείς τραπεζιτες αλλά και  η Βρεττανία και  η Ολλανδία εκβίασαν, απαίτησαν και κατάφεραν  να "διασωθούν"=εθνικοποιηθούν οι ιδιωτικές αυτές τράπεζες και μαζί να κοινωνικοποιηθεί και η ζημία  τους, βυθίζοντας στα χρέη ολόκληρο τον Ισλανδικό λαό που βέβαια ούτε τεμπέλης ούτε άχρηστος ήταν.

Πολλοί θα αναρωτηθούν πως γίνεται τρεις μόνο τράπεζες να έχουν μέγεθος μερικές φορες το ΑΕΠ της χώρας (φυσικα ήταν άλλη μια από τις πολλες "φούσκες"), η πως γίνεται 3 τράπεζες να τζιραρουν 20 φορες το Ισλανδικό ΑΕΠ.Ομως στον κόσμο των ελεύθερων αγορών κεφαλαίων όλα γίνονται.Στον  
κόσμο των μοντέρνων χρηματοοικονομικών παραγώγων (που κερδίζουν μάλιστα και Νόμπελ οικονομίας), η απλή λογική δεν έχει καμιά θέση.Οπως καμια θέση δεν έχει και ο οποιοσδήποτε κρατικος- πόσο μάλλον κοινωνικός- έλεγχος.
Σημασία έχει πως αυτή τη στιγμή μια ολόκληρη χωρα έχει καταστραφεί και ένα τεράστιο ποσοστό των οικογενειών της χάνει τα σπίτια του χωρίς να έχει ευθύνη γι αυτό.
Να θυμήσω  οτι η Ισλανδία βρίσκεται από το 2009 υπο τον έλεγχο του ΔΝΤ μετά από δάνειο 4,1 δις ευρώ που πήρε για την κάλυψη των ζημιών που προκλήθηκαν από τις τράπεζες.
Και επειδή μπορεί κάποιος να ρωτήσει γιατί μας έπιασε τωρα ο πόνος για την μικρή αυτή χώρα έχω να πω το εξής.
Η Ισλανδία είναι μια καμπάνα που χτυπάει για όλους.Πολλοί εκτιμούν πως τα κορακια των αγορών έχουν προξενησει τρύπα 40 τρις στην παγκόσμια οικονομία παίζοντας πολλές φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ στον τζόγο των αγορών.Αυτή η τρύπα θα επιχειρηθεί να κλείσει με μέτρα "δημοσιονομικά" που στην ουσια είναι μέτρα για τη σωτηρία των τραπεζων από τις οικονομιες των κρατών όπως ακριβώς έγινε και στην Ισλανδια.
Τα ζάρια έχουν πέσει, το αποτέλεσμα είναι γνωστό, και η ώρα της πληρωμής έχει φτάσει.
Πόσοι αθώοι που θα είναι θύματα των μέτρων θα χάσουν τα σπίτια τους άραγε;
Πόσο πίσω ετοιμάζονται να γυρίσουν τον κόσμο; 
Στις σκηνές ή μηπως και στις σπηλιές αν χρειαστεί                                                                                   Αναρτήθηκε από Γιώργος Σαρρής στις 12:14 π.μ.