Η διάλυση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που προωθείται με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, πλήττει κατάσαρκα τη δημοκρατία. Διαλύει τον ιστό διαπραγμάτευσης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων πριμοδοτώντας την ήδη προνομιακή, από τη φύση της, θέση των εργοδοτών. Σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής κρίσης επιχειρείται η συγκρότηση του στρατού των ανέργων εναντίον των εργαζομένων, γενικεύεται ο πόλεμος όλων εναντίον όλων.
Ποιος κερδίζει απ' αυτή τη ζούγκλα; Η περιβόητη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Ή μήπως διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας με τη μείωση των μισθών, όταν η καθημερινή εμπειρία αποδεικνύει ότι θα γίνουν και μειώσεις και απολύσεις;
Η επιχειρησιακή σύμβαση θα συνομολογείται από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους σε επίπεδο επιχείρησης και θα κατισχύει της κλαδικής. Εκεί που δεν υπάρχει επιχειρηματικό σωματείο, θα συσταθεί. Διαφορετικά θα λειτουργήσει ο αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων του ιδίου κλάδου, καθώς εκείνες με επιχειρησιακές συμβάσεις θα ρίχνουν νόμιμα το κόστος εργασίας, ενώ οι άλλες, υποτίθεται με παρέμβαση του κλαδικού σωματείου, θα πληρώνουν ακριβότερα. Άλλωστε ποιος εργοδότης δεν θα ήθελε να στήσει και να ελέγχει σωματείο στην εταιρεία του, όταν μάλιστα η επιχειρησιακή σύμβαση θα έχει μεγάλο εύρος θεμάτων -μισθούς, απολύσεις και εκ περιτροπής εργασία;
Τι είδους δημοκρατία όμως θα έχουμε, με εξαγορασμένα επιχειρησιακά συνδικάτα, με διαλυμένη την κλαδική - πανελλαδική δομή των συνδικάτων και με ανυπεράσπιστους εργαζόμενους απέναντι στις αξιώσεις των εργοδοτών;
Τι είδους δημοκρατία θα έχουμε χωρίς δικαίωμα διαπραγμάτευσης, χωρίς ικανότητα θεσμικής έκφρασης των αντιτιθέμενων συμφερόντων;
Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη όψη. Με τέτοιες ρυθμίσεις, που αποδιοργανώνουν το δημοκρατικό πλαίσιο, με τέτοια πραξικοπήματα, οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν είναι απρόβλεπτες. Χωρίς τη διαμεσολάβηση δεν μπορεί να υπάρξει εκλογίκευση των αιτημάτων. Και η εργοδοτική βουλιμία και βία θα πυροδοτήσουν (άγνωστο σε πόσο καιρό...) κοινωνικές εκρήξεις και εξεγέρσεις, θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και θα δημιουργηθούν νέες πραγματικότητες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Βοναπάρτης αναδεικνύεται εμβρυουλκός κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων. Έστω, δυστυχώς, με βαρύ τίμημα για τους πολίτες...
Ποιος κερδίζει απ' αυτή τη ζούγκλα; Η περιβόητη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Ή μήπως διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας με τη μείωση των μισθών, όταν η καθημερινή εμπειρία αποδεικνύει ότι θα γίνουν και μειώσεις και απολύσεις;
Η επιχειρησιακή σύμβαση θα συνομολογείται από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους σε επίπεδο επιχείρησης και θα κατισχύει της κλαδικής. Εκεί που δεν υπάρχει επιχειρηματικό σωματείο, θα συσταθεί. Διαφορετικά θα λειτουργήσει ο αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων του ιδίου κλάδου, καθώς εκείνες με επιχειρησιακές συμβάσεις θα ρίχνουν νόμιμα το κόστος εργασίας, ενώ οι άλλες, υποτίθεται με παρέμβαση του κλαδικού σωματείου, θα πληρώνουν ακριβότερα. Άλλωστε ποιος εργοδότης δεν θα ήθελε να στήσει και να ελέγχει σωματείο στην εταιρεία του, όταν μάλιστα η επιχειρησιακή σύμβαση θα έχει μεγάλο εύρος θεμάτων -μισθούς, απολύσεις και εκ περιτροπής εργασία;
Τι είδους δημοκρατία όμως θα έχουμε, με εξαγορασμένα επιχειρησιακά συνδικάτα, με διαλυμένη την κλαδική - πανελλαδική δομή των συνδικάτων και με ανυπεράσπιστους εργαζόμενους απέναντι στις αξιώσεις των εργοδοτών;
Τι είδους δημοκρατία θα έχουμε χωρίς δικαίωμα διαπραγμάτευσης, χωρίς ικανότητα θεσμικής έκφρασης των αντιτιθέμενων συμφερόντων;
Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη όψη. Με τέτοιες ρυθμίσεις, που αποδιοργανώνουν το δημοκρατικό πλαίσιο, με τέτοια πραξικοπήματα, οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν είναι απρόβλεπτες. Χωρίς τη διαμεσολάβηση δεν μπορεί να υπάρξει εκλογίκευση των αιτημάτων. Και η εργοδοτική βουλιμία και βία θα πυροδοτήσουν (άγνωστο σε πόσο καιρό...) κοινωνικές εκρήξεις και εξεγέρσεις, θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και θα δημιουργηθούν νέες πραγματικότητες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Βοναπάρτης αναδεικνύεται εμβρυουλκός κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων. Έστω, δυστυχώς, με βαρύ τίμημα για τους πολίτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου