Η φωτογραφία είναι διά χειρός του ερασιτέχνη φωτογράφου Χρήστου Λαμπριανίδη, ο οποίος κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό Coolclimate, με θέμα την κλιματική αλλαγή (

Η φωτογραφία είναι διά χειρός του ερασιτέχνη φωτογράφου Χρήστου Λαμπριανίδη, ο οποίος κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό Coolclimate, με θέμα την κλιματική αλλαγή (

 από το ποντικι

Ο Χρήστος Λαμπριανίδης γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Κοζάνη, την πιο επιβαρημένη περιβαλλοντικά περιοχή σε όλη την Ελλάδα, όπως λέει, αφού οι πιο ρυπογόνοι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί στην Ευρώπη είναι αυτοί του Αγίου Δημητρίου και της Καρδιάς στην Κοζάνη.

Καθηγητής πληροφορικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν εγκατέλειψε ποτέ το πάθος του για τη φωτογραφία. Και σήμερα η φωτογραφία του με τίτλο «no pollution please» – με «μοντέλο» την κόρη ενός φίλου του – κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό Coolclimate. Τον ρωτήσαμε για την έμπνευσή του, για το μήνυμα που θέλει να δώσει με αυτή τη φωτογραφία: 

«Όλοι οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής βιώνουν καθημερινά και για πολλά χρόνια την υποβάθμιση του περιβάλλοντος όπου ζουν, που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα υγείας, κυρίως αναπνευστικά, τα οποία παρουσιάζονται συχνότερα στα μικρά παιδιά. Αυτό αποτέλεσε και το έρεισμα να εστιάσω τον φακό μου σ’ αυτό το θέμα. Όλοι έχουμε μια ευαισθησία για το μέλλον των παιδιών μας. Και αυτήν ήθελα να χρησιμοποιήσω στη συγκεκριμένη φωτογραφία. Κάθε γονιός να βάλει νοητά το παιδί του στη θέση του κοριτσιού της φωτογραφίας». 

Η φωτογραφία του Χρήστου Λαμπριανίδη θα διανεμηθεί παγκοσμίως σε οργανισμούς για το περιβάλλον προκειμένου να στηρίξει επικοινωνιακά το έργο τους. Το πιο σημαντικό είναι, όμως, ότι με ένα κλικ κατάφερε να μιλήσει για την Κοζάνη και το περιβαλλοντικό πρόβλημα της περιοχής στην παγκόσμια κοινότητα. Κατάφερε να διαδώσει την πληροφορία και την κραυγή αγωνίας των κατοίκων. Τον ρωτήσαμε εάν η τέχνη μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοχλό πίεσης στις προσπάθειες των πολιτών: 

«Η τέχνη δεν αριθμείται στις εξουσίες αν και ενίοτε συστρατεύεται μ’ αυτές. Ευαισθητοποιεί, αλλά συνήθως αυτό δεν είναι αρκετό. Οι κοινωνίες σαν τη δική μας χαρακτηρίζονται από χαμηλά αντανακλαστικά. Πόσω μάλλον όταν κάτι μας πλήττει σε βάθος χρόνου. Αυτό που εκτιμώ ότι επιπλέον χρειάζεται είναι η παιδεία από τη μικρή ηλικία σχετικά με το περιβάλλον και τα προβλήματά του. Τα media επίσης – όταν το θέμα προσεγγίζεται στη σωστή του διάσταση – μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη δημιουργία ‘‘πυρήνων’’ ανθρώπων που διαθέτουν ευαισθησία αλλά και όραμα να διατηρήσουν τον πλανήτη γη φιλικό και βιώσιμο».

- Περισσότερες φωτογραφίες του Χ.Λ. στο ένθετο "Πράσινο Ποντίκι" και στην ιστοσελίδα του