Γιατί δεν πήγε στην παρέλαση ο Τζαμέλ Αμπντούν;

Πάει –πέρασε κι αυτή η 25^η Μαρτίου και η επανάσταση δεν ήρθε. Ο αγανακτισμένος λαός δεν κρέμασε τους πολιτικούς (κι ας τους είχε μαζεμένους σε μια εξέδρα), οι μελανοχιτώνες με τα κοντομάνικα δεν παρέλασαν δίπλα στ΄αδέρφια τους τα καταδρόμια, οι πλαστικές σημαιούλες δεν κουνήθηκαν. Θα πεις, συμβαίνουν αυτά –είδε ο αγανακτισμένος τον Ματατζή και μαζεύτηκε, άλλωστε από αρχαιοτάτων χρόνων τα ΜΑΤ ήταν «ο ανθός της ελληνικής νεολαίας», δεν κάνει να τα βάζουμε μαζί τους, εργαζόμενα παιδιά –πηλοφόρι το γκλοπ, για το μεροκάματο...

Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η νεκρανάσταση της εθνικής επετείου σε βαθμό που ούτε ο Γιώργης ο καραμπουζουκλής (ο επιλεγόμενος και Γιός του Αητού) δεν θα το πίστευε. Η εμπειρία μου με τη νεκρανάσταση της επετείου ξεκίνησε Παρασκευή πρωί, όταν πήγα στη γιορτή του σχολείου της κόρης μου. Κάνανε εκεί μια επετειακή παράσταση σκέτο Ηρώδειο (απ΄αυτές δηλαδή που εύχεσαι να υπήρχε Ηρώδης και να κρύβανε οι γονείς τα παιδιά κι όχι να τα αφήνουν πάνω στη σκηνή να βασανίζονται). Πριν την παράσταση βγήκε η Διευθύντρια του σχολείου, μας μίλησε για το νόημα της εθνικής εορτής που συγκλόνισε την οικουμένη γιατί «ποτέ τόσο λίγοι δεν έκαναν τόσα πολλά». Βέβαια, εγώ θυμάμαι οτι οι «τόσο λίγοι» δεν έκαναν σχεδόν τίποτα περισσότερο τότε από το να πλακωθούν μεταξύ τους όσο ο Ιμπραήμ κι ο Κιουταχής τους μακέλευαν με την ησυχία τους κι αν δεν έρχονταν οι Μεγάλες Δυνάμεις (ναι, αυτοί οι μνημονιακοί κατακτητές) δεν θα τη γιορτάζαμε τώρα την ιστορική επέτειο! Ο κόσμος χειροκρότησε τη Διευθύντρια η οποία, σαν κανονική ντίβα της παραλιακής, πέρασε το μικρόφωνο σε κάτι πιτσιρίκια των μπροστινών θέσεων που είπαν οτι «νικήσαμε τους Τούρκους που μας είχαν σκλαβωμένους» -ένα μάλιστα πιτσιρίκι πρόσθεσε: «και μετά τους σκλαβώσαμε εμείς» για να πέσει σύννεφο το χειροκρότημα από τους μεγάλους! Δυστυχώς δεν βρέθηκε ούτε ένας να υπενθυμίσει οτι πριν κάνα χρόνο κερδίσαμε για μια ακόμα φορά τους Τούρκους στο Φάληρο, στο «Καραϊσκάκη» –με ενόχλησε λίγο αυτό το κενό στο μορφωτικό πρόγραμμα του σχολείου, το παραδέχομαι.

Τα παιδάκια στη σκηνή ήταν ντυμένα τσολιαδάκια, καραγκούνες –ήταν κι ένας ντυμένος μάγος της Ανατολής (Ρήγας Φεραίος, μου είπαν όταν ρώτησα) και κάποιον τον είχαν ντύσει Αρλεκίνο (Αλέξανδρος Υψηλάντης –μα ντιπ ανιστόρητος είσαι;) Και τραγουδάγανε το «10 παλικάρια στήσανε χορό» -οι γονείς σιγοντάρανε από κάτω με παλαμάκια, έτσι, για να σκάει από τη ζήλια του ο Νταλάρας!

Η κόρη μου πήγε με το ζόρι στη γιορτή, επειδή της είχαν δώσει ένα ρόλο αφηγήτριας –δεν ήθελε να ντυθεί καραγκούνα και όταν ακούει περί ΄21 βγάζει σπυράκια, φταίει το οτι διδάσκονται στην τάξη της για την επανάσταση. Διαβάζω καμιά φορά μαζί της, έχω δει το βιβλίο της –αυτό το παλιό που προϋπήρχε του επίμαχου της Ρεπούση και το επανέφεραν. Δεν ξέρω τι έγραφε το βιβλίο της Ρεπούση και της ομάδας της αλλά το βιβλίο που διδάσκονται τώρα τα παιδιά είναι ένα κορυφαίο αίσχος –μου είναι αδύνατο να προσδιορίσω τις σχέσεις της συγγραφικής ομάδας με αντικείμενα όπως η ιστορία ή η εκπαίδευση. Με απλά λόγια, πρόκειται για μια συρραφή λογυδρίων επιπέδου χουντικού κοινοτάρχη –τα γεγονότα παρατίθεται ξερά, πομπώδη και ασύνδετα. Κορυφαία φράση του βιβλίου: «οι κλέφτες ζούσαν στα βουνά και εξασκούνταν στο λιθάρι και στο πήδημα»!

Μετά την ανατριχιαστική αυτή γιορτή γυρίσαμε σπίτι όπου διάβασα τις πομπώδεις δηλώσεις των αντιστασιακών δημογερόντων –περί του ΄21 που ανήκει στον λαό, περί της αδάμαστης θέλησης που δαμάστηκε, περί των Ευρωπαίων κατακτητών...

Να τα πούμε με απλά λόγια;

Κατά πρώτον η ιστορική 25^η Μαρτίου δεν υπήρχε –ο εορτασμός ήταν ένα εφεύρημα (ποιητική αδεία που λέμε) για να εορτάζεται η επανάσταση την ίδια μέρα με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (σε πρώτο επίπεδο αυτό παρομοιάζει τα καλά νέα για την επικείμενη  γέννηση του Χριστού με τα καλά νέα για την επικείμενη  γέννηση του ελληνικού κράτους –κάποιος υπερφίαλος μεγαλοϊδεατισμός νομίζω!)

Κατά δεύτερον, οι ηρωικοί Έλληνες που αγωνίζονταν για την ελευθερία είχαν ήδη συνειδητοποιηθεί πολιτικά πριν καν απελευθερωθούν, φτιάχνοντας τα πρώτα κόμματα με τα γλαφυρά (και ανεξάρτητα) ονόματα: Γαλλικό, Ρωσικό και Αγγλικό.

Κατά τρίτον, οι παραπάνω ηρωικοί Έλληνες προτίμησαν να αλληλοσφαγούν από το να πολεμάνε τους Τούρκους και χρειάστηκε η επέμβαση των μητρικών εταιρειών των κομμάτων, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας δηλαδή, προκειμένου να ηττηθούν οι Τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις.

Κατά τέταρτον, οι πρωτεργάτες του αγώνα ανήκαν στην κατηγορία «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ». Αρβανίτες, Μολδαβοί, Ρουμάνοι και άλλες εθνότητες –απόγονοι των οποίων πέφτουν, σήμερα, κατά κόρον θύματα ρατσιστικών επιθέσεων από τα ίδια εκείνα άτομα που θεοποιούν το ΄21!

Έχω λοιπόν την απορία (αφήνοντας στην άκρη τη ρατσιστική στραβομάρα): γιατί τόσος κόσμος ήθελε να γιορτάσει την επανάσταση του ΄21 διαμαρτυρόμενος για τις σημερινές «επεμβάσεις των ξένων» στη χώρα μας; Να μου έλεγες οτι θα βγαίνανε να διαμαρτυρηθούν επειδή μπλέκονται οι ξένοι στα δικά μας από αρχαιοτάτων –να το καταλάβω! Αλλά το να βρίζεις τη Μέρκελ στην πλατεία Κάνιγγος μού κάνει κάπως σχιζοφρενικό.

Έγραψα «σχιζοφρενικό» και θυμήθηκα τις επικείμενες εκλογές! Αυτές που όλοι περιμένουν μετά μανίας –διαμαρτύρονται μάλιστα που τις καθυστερεί η χούντα του Πασόκ! Το κουβεντιάζαμε και με τον φίλο μου τον Παναγιώτη τις προάλλες κι έλεγε οτι θα τις αναβάλουν πάλι –φοβόταν επεισόδια την 25^η Μαρτίου και αυτό θα τους πρόσφερε επαρκή δικαιολογία αναβολής. Διαφωνούσα μαζί του –γιατί να τις αναβάλλουν τις εκλογές; Τι έχουν να φοβηθούν;

Η τωρινή κυβέρνηση (Πασόκ-ΝΔ-Λάος εσωτερικού) δεν στέκεται ούτε με τσιμεντενέσεις –εκεί που κάποτε το παίζανε όλοι αντιμνημονιακοί τώρα ψάχνουν ποια είναι «τα μνημονιακά άρθρα» σε κάθε νομοσχέδιο για να ψηφίσουν μόνο αυτά! Χρειάζονται λοιπόν «νωπή λαϊκή εντολή» (όπως λέμε ζώντα ζώα και νωπό κρέας) για να προχωρήσουν, άρα εκλογές. Και όλοι τις θέλουν, εδώ που τα λέμε.

Το Πασόκ γιατί έχει καινούργιο αρχηγό (να αναφέρω εδώ οτι οι περισσότεροι πολιτικοί μού είναι απεχθείς αλλά υπάρχουν τρεις που με τρομάζουν: ο Βενιζέλος, ο Βορίδης και η Μπακογιάννη) και θέλει να κάνει restart.

Η Ν.Δ. γιατί προηγείται στις δημοσκοπήσεις.

Το ΚΚΕ και ο Σύριζα επειδή φαίνονται να πιάνουν μεγάλα νούμερα (τους λες και ψηφοφόρους άμα θέλεις).

Ο Δημοκρατικός Αριστερός Κουβέλης επειδή έχει μαζέψει τους δημοκρατικούς αριστερούς Πασόκους.

Ο Καμμένος επειδή έχει εξασφαλίσει τη βοήθεια της Παναγίας (αλλά δεν ξέρει για πόσο ακόμα).

Το Λάος επειδή αν αργήσουν κι άλλο οι εκλογές θα κατέβει μονοπρόσωπο (ο Καρατζαφέρης μόνος του δηλαδή).

Το Καζακιστάν επειδή ακόμα περνάει η μπογιά του και έχει την ευχή της Παναγίας για τυχόν συνεργασία με τον Καμμένο.

Οι Οικολόγοι γιατί οι εκλογές κάνουν καλό στο περιβάλλον.

Οι φασίστες επειδή μυρίστηκαν πρόσφορους μαλάκες που κυκλοφορούν αδέσποτοι.

Η Ντόρα γιατί είναι γυναίκα του κεφιού.

Η Λούκα γιατί αδημονεί να συνεργαστεί.

Κι αν ξεχνάω κάποιον, αυτός ο κάποιος δεν ξεχνάει σίγουρα τις εκλογές!

Εκλογές λοιπόν. Με προεκλογικά κολπάκια τύπου «στρατόπεδα συγκέντρωσης» από τον Χρυσοχοϊδη –τι διάολο! Να μη μονοπωλούν οι άλλοι τον ναζισμό! Με απελευθέρωση των ιδιοκτητών ταξί από τον Βορίδη και ερμητικό κλείσιμο των αδειών ταξί βεβαίως! Με μπλοκάρισμα της κατάργησης των άχρηστων οργανισμών του Δημοσίου από τη ΝΔ! Με καταγγελία (πάλι από τη ΝΔ) προεκλογικών προσλήψεων συμβασιούχων τις οποίες κάνει ο Βορίδης! Με υποσχέσεις για περιορισμό της φορολόγησης, για έξοδο από το μνημόνιο, για απέλαση των μεταναστών... Υποσχέσεις.

Και ο μαλάκας από κάτω χάσκει περιμένοντας να δει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ελικόπτερα να φυγαδεύουν τον Παπανδρέου και συγκυβέρνηση Καμμένου—Καζάκη-Παπαρήγα! Κάπως έτσι θα πάει να ψηφίσει ή μπορεί και να μην πάει. Μπορεί να είναι καλή η μέρα, ηλιόλουστη –και να προτιμήσει κάνα ταβερνείο στα εξοχάς, έλα μωρέ τώρα, τίποτα δεν πρόκειται ν΄αλλάξει, εγώ μόνος μου τι μπορώ να κάνω;

Κι από την επομένη, όταν η κυβέρνηση θα είναι ΝΔ-Πασόκ με ολίγη από Κουβέλη ή Λούκα, ή Καμμένο (στην καλύτερη χειρότερη περίπτωση) θα ξαναβγεί ο μαλάκας να φωνάξει αλλά δεν θα έχει πού να τα πει. Κι έτσι θα εξακολουθήσει να κοιτάει την πάρτη του, να κλέβει γιατί όλοι κλέβουν, να γαμάει τον διπλανό του για να μην τον γαμήσει αυτός, να ζει ελληνοπρεπώς με δυο λόγια.

Φυσικά –για όλα αυτά, κάποιος άλλος θα φταίει. Οι ξένοι, οι πολιτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι λεωφοριατζήδες, ο Βαρδινογιάννης, ο Βγενόπουλος, ο Νοτιάς, ο Ζαγοράκης, ο Κωστόπουλος, ο Νταλάρας, ο Λέτο, ο Σπανούλης ή ακόμα κι ο Αμπντούν που είναι συνηθισμένος να φορτώνεται τα κρίματα του κόσμου ως φτωχός Αλγερινός.

Κι η επανάσταση ακόμα δε λέει να κατηφορίσει κατά τα μέρη μας η καργιόλα!