Σελίδες

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Δυο οι γραμμές αμύνης του συστήματος!


http://fadomduck2.blogspot.com/2012/04/blog-post_4338.html
Του Δημήτρη Τσιμούρα

 Με το πιστόλι στον κρόταφο ουσιαστικά οδηγούμαστε στις εκλογές την ερχόμενη Κυριακή. Καθημερινά δεχόμαστε έναν ανελέητο βομβαρδισμό εκβιασμών, διλλημάτων, παραπληροφόρησης, ασύστολου ψεύδους.  Οι  πολιτικοί εκφραστές αυτής της πορείας  και οι εκπρόσωποι των οικονομικών συμφερόντων κάνουν το παν για την υφαρπαγή της ψήφου μας.

Θέλουν   να νομιμοποιήσουν όσα μέτρα  ερήμην μας πήραν, με πρόσχημα τη σωτηρία μας, αυτοχριζόμενοι οι ίδιοι ως σωτήρες! Θέλουν να τους ανοίξουμε διάπλατα το δρόμο να συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση και γρηγορότερους ρυθμούς την πορεία για την καθολική μας εξαθλίωση. Θέλουν να ανοίξουμε τους τάφους μας   και μόνοι μας να μπούμε μέσα. Γιατί, όταν ήδη μας ανακοινώνουν ότι τα… μέτρα θα τα πάρουν τον Ιούνιο -σαν να μην έχουν πάρει τίποτα μέχρι τώρα- τι άλλο μας ζητούν από το να μπούμε μέσα στους τάφους, που θα έχουμε ανοίξει με τα ίδια μας τα χέρια;

Όμως παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλη την εικοσάχρονη και πλέον συστηματική προετοιμασία για την «κατασκευή» του νέου τύπου Έλληνα, που θα δεχτεί τη μοίρα του αναντίρρητα και δεν θα αντιδράσει ομαδικά και οργανωμένα, που θα επιλέξει ατομικές λύσεις και ας καούν οι άλλοι γύρω του, που  θα δεχτεί και το     ρόλο του ραγιά, λίγες μέρες πριν τις εκλογές   φαίνεται μάλλον ότι λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο.

Είναι επομένως αυτονόητο ότι για να ανακοπεί αυτή η πορεία  πρέπει να καταψηφιστούν όλοι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ και όσοι έχουν σοβαρές ευθύνες που φτάσαμε ως εδώ.  Αυτοί ξέρουν ότι η ψήφος του Ελληνικού Λαού  –πλην φυσικά των «μισθοφόρων»-  δεν θα είναι η ίδια με αυτήν του Μπαρόζο, της Λαγκάρντ, της Μέρκελ, του Σαρκοζί!  Ξέρουν ότι  ο λαός δεν μπορεί να ρίξει την ίδια ψήφο με αυτήν του τραπεζίτη, του μεγαλοεργολάβου, του εφοπλιστή, του ενεχυροδανειστή, του μαυραγορίτη. Ούτε με την ψήφο που ρίχνουν οι Καψής, Ψυχάρης, Τρέμη, Τσίμας, Πρετεντέρης, Μποτώνης, και οι λοιποί ακριβοπληρωμένοι  αστέρες της… «αντικειμενικής  ενημέρωσής» μας!

 Η πρώτη γραμμή αμύνης τους βλέπουν ότι σπάει! Και ας βαρούν τα κανόνια και ας επιστρατεύουν όλες τους τις δυνάμεις. Βλέπουν ότι ο «μισθοφορικός τους στρατός» δεν θα αντέξει στη λαϊκή οργή. Οι ιαχές τους δεν θα έχουν αντίκρισμα! Ο φόβος τους να «ποδοπατηθούν» μπροστά στη λαϊκή επέλαση είναι υπαρκτός!  

Αυτός είναι και ο λόγος που οργανώνουν με τον πιο αριστοτεχνικό τρόπο και τη δεύτερη γραμμή άμυνάς τους! Τάφροι, συρματοπλέγματα, αναχώματα, δίχτυα αόρατα, επιθέσεις… φιλίας, λογικά άλματα και λογικοφανή «επιχειρήματα»,  μάσκες και στολές παραλλαγής, τσεκουράτοι μισθοφόροι, κάθε είδους και μορφής εφεδρείες στη δεύτερη γραμμή άμυνας! Όταν η πρώτη γραμμή  σπάσει, όταν οι «μισθοφόροι» τους λακίσουν, τότε πρέπει να αντέξει η δεύτερη!

Εκεί, αριστοτεχνικά,    μας δείχνουν το δένδρο – δηλαδή το μνημόνιο- και μας κρύβουν το δάσος – την  Ευρωπαϊκή Ένωση και τους φορείς του πλούτου-  όπου ανήκει και το δέντρο. Το δάσος δεν θέλουν να πειραχτεί και αυτό προσπαθούν να διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού. Πρέπει τη στιγμή που θα φτάσουμε στην κάλπη, την κόλαση που μας επιφύλαξε η ΕΕ να την δούμε παράδεισο, να τη δούμε σαν μόνη μας επιλογή. Προκαλούν σχεδιασμένα  τη σύγχυση γιατί φοβούνται το καθαρό μυαλό, την ελεύθερη σκέψη!

Προφανώς οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα  δεν θέλουν ο λαός με την ψήφο του να πει, με όση δύναμη διαθέτει, ότι δεν έχει ευθύνη για κανένα χρέος ούτε και το αναγνωρίζει, ότι δεν τους νομιμοποιεί, ότι δεν αναγνωρίζει το ξεπούλημα της περιουσίας του, η οποία και του ανήκει, ότι η χώρα του διαθέτει εκείνο τον πλούτο που μπορεί να ζήσει με άνεση και αξιοπρέπεια όλο το λαό της, ότι πρέπει να πληρώσουν ακριβά αυτοί που μας οδήγησαν έως εδώ, ότι η έξοδος μας από την ΕΕ αυτήν τη στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη, με πρωταγωνιστή πάντα τις λαϊκές δυνάμεις.

Δεν αρκεί λοιπόν  -αυτό που είναι επιβεβλημένο- η καταψήφιση των κομμάτων που συγκυβερνούν και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους. Πρέπει η ψήφος μας να έχει και τη μέγιστη δυνατή ισχύ, πρέπει να φέρνει  το λαό σε καλύτερη θέση μάχης, με περισσότερη δύναμη και ισχυρότερα όπλα, πρέπει να τους ενοχλήσει, να τους φοβίσει, όσο γίνεται περισσότερο. Και βέβαια παίζουν πολύ άσχημο παιχνίδι σε βάρος του λαού όσοι σήμερα –αντί να την ξεσκεπάζουν- δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα του ζητούν να καταψηφίσει το μνημόνιο, κύριος φορέας του οποίου,  αν μη τι άλλο, είναι η ΕΕ. 

      Αυτήν τη στιγμή έχουμε τη δύναμη και τα όπλα στα χέρια μας. Μας    φοβούνται. Να μην πούμε για μια ακόμη φορά ότι κάναμε λάθος, ότι μας ξεγέλασαν. Να μην  πιστέψουμε στις σειρήνες των υποσχέσεων, που για μια ακόμη φορά   είναι ψεύτικες. Να δούμε τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από όσους συγκαταβατικά σήμερα μας χτυπούν την πλάτη, δείχνοντας μας σαν μοναδική επιλογή τον γκρεμό. Να αντέξουμε σε αυτόν τον ανελέητο βομβαρδισμό.

Οι κάθε είδους εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης δεν μπορούν να κρύψουν ότι η ψήφος που αυτοί δεν θα ήθελαν με τίποτα να πέσει στην κάλπη είναι η ψήφος στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Τότε σπάει και η δεύτερη γραμμή άμυνάς τους, γιατί είναι το κόμμα που αμφισβητεί την εξουσία τους.  Όσο και αν ενταθούν οι πολεμικές τους ιαχές, μέχρι την ώρα της κάλπης, εμείς, που βίαια μας αφαιρέσαν  κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα, εμείς, που βιώνουμε την φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση, εμείς, που περιμένουμε αύριο την απόλυση, εμείς, που βλέπουμε τη σύνταξη και το μισθό μας να καταντάει  φιλοδώρημα, εμείς, που περιμένουμε ώρες στην ουρά, για να μας δει ένας γιατρός, εμείς, που πληρώνουμε τα αβάσταχτα χαράτσια και κινδυνεύουμε να μας πάρουν ακόμη και τα σπίτια μας, εμείς, που βλέπουμε τα παιδιά μας δίχως μέλλον,  όλοι εμείς, που  οδηγούμαστε στην καθολική εξαθλίωση έχουμε κάθε λόγο  να βγει το ΚΚΕ ενισχυμένο  από τις κάλπες.

Στο πολεμικό ανακοινωθέν τους της επόμενης μέρας να ανακοινώσουν  οι ίδιοι όχι μόνο τη συντριβή της πρώτης τους γραμμής, αλλά  να παραδεχτούν ότι παραβιάστηκε ουσιαστικά και η δεύτερη. Ο λαός έχει τη δύναμη  να προσπελάσει τις γραμμές άμυνάς τους,  να  σαρώσει τους αυτόκλητους σωτήρες και τα κάθε είδους συμφέροντα, που αυτοί υπηρετούν και να ψηφίσει για τα δικά του συμφέροντα  ΚΚΕ!

29/4/12

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

αριστερα

Πέτρος Παπακωνσταντίνου,
υποψήφιος βουλευτής της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στη Β’ Αθήναςhttp://aristeroblog.gr/node/704
Όλα δείχνουν ότι οι εκλογές της 6ης Μαΐου θα επισημοποιήσουν το τέλος του δικομματισμού και τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ με τη μορφή που γνωρίσαμε. Καθώς το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί, ζούμε στην εποχή των τεράτων, όπως έγραφε στην από πολλές απόψεις ανάλογη εποχή του ο Αντόνιο Γκράμσι, δεσμώτης των προγόνων της Χρυσής Αυγής.
Αντιμέτωποι με την κοινωνική θηριωδία της τρόικα και των μνημονίων, καλοπροαίρετοι άνθρωποι, όχι κατ’ ανάγκην αριστεροί, αναρωτιούνται: Γιατί δεν μπορεί η Αριστερά να παραμερίσει ιδεολογικές εμμονές και κομματικούς εγωισμούς, να ενωθεί σε μια καινούργια ΕΔΑ ή κάτι τέτοιο και να διεκδικήσει ίσως σ’αυτές τις εκλογές, ίσως στις επόμενες που μάλλον δεν θ’ αργήσουν, την κυβερνητική εξουσία;
Συμμεριζόμαστε αυτή την αγωνία. Ωστόσο, αν δεν θέλουμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο και τους εαυτούς μας, οφείλουμε να απαντήσουμε στο βασικό ερώτημα που μας θέτει η σκληρή πραγματικότητα: Ποιο δρόμο μας προτείνετε για την έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο; Δυστυχώς, εύκολος και σύντομος δρόμος, εδώ που έχουμε φτάσει- εδώ που μας έχουν φτάσει- δεν υπάρχει. Το να περιμένει κανείς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση του κοινωνικού πολέμου θα γίνει ξαφνικά κοινότητα ευημερίας και αλληλεγγύης αν ο Ολάντ πάρει τη θέση του Σαρκοζί και μια «αριστερή κυβέρνηση» τη θέση της κυβέρνησης Παπαδήμου, δεν απέχει πολύ από το να πιστεύει ότι οι καρχαρίες μπορεί να γίνουν χορτοφάγοι. Όσο για το ΚΚΕ, οι διακηρύξεις περί λαϊκής εξουσίας αγνώστων λοιπών στοιχείων λειτουργούν μόνο ως υπεραριστερό περιτύλιγμα μιας συντηρητικής λογικής, που αναγορεύει σε κύριο εχθρό τις άλλες αριστερές δυνάμεις και παραπέμπει τις λύσεις που αγωνιωδώς αναζητεί ο λαός στη Δευτέρα Παρουσία.
Αρκετά έγκαιρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρουσίασε μια συνεκτική, προγραμματική πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης με βάση τους άξονες: Στάση πληρωμών, έξοδος από το ευρώ, εθνικοποίηση των τραπεζών, αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου. Αυτό που τότε ακουγόταν ως αριστερίστικη γραφικότητα, σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς ευρύτερων δυνάμεων, στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Είναι ένας δρόμος δύσκολος, γεμάτος μεγάλες συγκρούσεις και αβεβαιότητες. Όπως λέει όμως και το τραγούδι, «ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο». Την εύκολη επιτυχία της ΕΔΑ, το 1958, διαδέχθηκαν η χούντα η διχοτόμηση του ’68. Ο Συνασπισμός Φλωράκη- Κύρκου του ’89 έδωσε τη θέση του στην κυβέρνηση Τζαννετάκη και τη διάσπαση του ΚΚΕ. Ο σημερινός κατακερματισμός μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα, πιο στέρεη αυτή τη φορά ενότητα, μόνο αν βρούμε επαναστατικές απαντήσεις στα καινούργια προβλήματα. Όπως ο Οδυσσέας του Ομηρικού μύθου, η σύγχρονη Αριστερά μπορεί να επιστρέψει δυναμικά στη σκηνή, αλλά μόνο με άλλα ρούχα κι άλλη φωνή- ίσως με τη φωνή του Γαλλικού Μάη, που μας καλούσε να γίνουμε επιτέλους ρεαλιστές, διεκδικώντας το αδύνατο!

ντοκιμαντέρ του Εξάντα, ψυχή του οποίου είναι ο Γιώργος Αυγερόπουλος

Τίποτε δεν είναι μακριά, όλα είναι δίπλα μας


Τα ντοκιμαντέρ του Εξάντα, ψυχή του οποίου είναι ο Γιώργος Αυγερόπουλος, από την Αργεντινή και τη Γουατεμάλα, μέχρι την Ιρλανδία και την Ισλανδία, έφεραν στις οθόνες μας όψεις της αντίστασης, έδειξαν το κόστος της «ανάπτυξης» και τους υπαίτιους της κρίσης και ότι τα Μνημόνια δεν αποτελούν μονόδρομο. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε καταθέτει την εμπειρία του για τον άγριο καπιταλισμό της εποχής μας.

– Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ για την Γουατεμάλα, Υπέροχη μακροοικονομία, ξεχείλιζε ειρωνεία. Ποια αντίθεση θέλατε να υπογραμμίσετε επιλέγοντας αυτό τον τίτλο;

– Νομίζω πως ο όρος «ανάπτυξη» θα πρέπει να επανεξεταστεί από τη διεθνή κοινότητα. Ζούμε στη μαγική εποχή όπου τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή. Δεν είναι δυνατόν να μιλάς για «ανάπτυξη» και ο πληθυσμός να λιμοκτονεί ή να ζει σε άθλιες συνθήκες. Στην περίπτωση της Γουατεμάλας, η κυβέρνηση δηλώνει περήφανη για μια ανάπτυξη που φτάνει το 4% και την ίδια στιγμή το 50% των παιδιών κάτω των 5 ετών υποσιτίζονται. Να τη βράσω λοιπόν τέτοια «ανάπτυξη»! Νομίζω πως μια ανάπτυξη που δεν καταμετρά κοινωνικούς παράγοντες και περιβαλλοντικούς παράγοντες μεταξύ άλλων, είναι ψεύτικα νούμερα σε ένα χαρτί χωρίς καμιά αξία απολύτως.

– Πιστεύεις ότι αντίστοιχα φαινόμενα ακραίων αντιθέσεων σε ένα περιβάλλον άνθησης των οικονομικών δεικτών έχουν πάψει να είναι χαρακτηριστικό χωρών της καπιταλιστικής περιφέρειας;

– Φυσικά και αυτό θα εντείνεται συνεχώς. Πιστεύω πως το πρόβλημα είναι συστημικό.
Παρατηρώντας την παγκόσμια εικόνα εύκολα βλέπουμε πως υπάρχουν πλέον περισσότεροι ναυαγοί παρά ναυτικοί. Το σύστημα αφού αυτοπυροβολήθηκε στο πόδι το 2008, ξερνάει κόσμο και καταπίνει ζωές. Τα βιβλία της ιστορίας του μέλλοντος ίσως χαρακτηρίσουν την εποχή που ζούμε τώρα ως «Τα χρόνια του άγριου καπιταλισμού», του αγριότερου οικονομικού μεσαίωνα που γνώρισε ποτέ η ιστορία.

– Στο πιο πρόσφατο ντοκιμαντέρ του Εξάντα, Μαθήματα από τους Βίκινγκς αναφέρεις κάποια στιγμή πως απειλούσαν την Ισλανδία ότι θα γίνει «κράτος παρίας» και «Κούβα του Βορρά» αν προχωρήσει σε παύση πληρωμών. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα που συναντήσατε και καταγράψατε;

– Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όλα είναι θέμα επιλογών. Δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να καταρρεύσουν αρνούμενη να φορτωθούν οι πολίτες χρέη που προκάλεσαν ιδιωτικές εταιρείες (οι τράπεζες δηλαδή). Σήμερα τέσσερα χρόνια μετά, η Ισλανδία πάει πολύ καλά σύμφωνα άλλωστε και με τις εκθέσεις του ΔΝΤ. Από την άλλη, η Ιρλανδία διάλεξε τον ακριβώς αντίθετο δρόμο. Επέλεξε να στείλει στους πολίτες της τον λογαριασμό για τα χρέη των τραπεζών και έτσι η χώρα μπήκε στο κλαμπ των χωρών που υποφέρουν από την κρίση. «Δηλαδή ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη αλλά εθνικοποιούμε τις απώλειες;» ρώτησε ο πρόεδρος της Ισλανδικής Δημοκρατίας, Όλαφουρ Γκρίμσον, που μοιάζει σαν να έρχεται από άλλο πλανήτη. Σε αυτή τη λογική απορία που πιστεύω ότι αντανακλά τις απόψεις εκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη, ότι δηλαδή «δεν είναι δίκαιο να πληρώνω χρέη μιας ιδιωτικής εταιρείας που την κακοδιαχειρίστηκαν», οι υπέρμαχοι της σχολής σκέψης που λέγεται νεοφιλελευθερισμός απαντούν «ναι, αλλά οι τράπεζες είναι οι αρτηρίες του συστήματος, θέλουμε να διατηρήσουμε το σύστημα ζωντανό». Το παράδειγμα λοιπόν της Ισλανδίας μας δείχνει ότι αυτό γίνεται και είναι βιώσιμο. Δεν είναι δυνατόν να μας λένε «έχουμε ελεύθερη αγορά, πάρτε το κράτος μακριά, αφήστε την αγορά να αυτορυθμιστεί» και όταν γίνεται η ζημιά οι τράπεζες να τρέχουν στον μπαμπά - κράτος, ζητώντας του να πληρώσει τα σπασμένα.

– Δεν προκαλεί επίσης έκπληξη και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Αγγλίας, της Ολλανδίας ακόμη και το ΔΝΤ σεβάστηκαν παρά τις αρχικές τους αντιρρήσεις τη θέληση των Ισλανδών;

– Όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης. Είναι καλό να λες μερικές φορές «όχι». Το είπε ο πρόεδρος της Ισλανδικής Δημοκρατίας δυο φορές καλώντας σε δημοψήφισμα και αυτό το «όχι» το επικύρωσε δυο φορές ο ισλανδικός λαός. Κάθε φορά που οι Ισλανδοί έλεγαν «όχι», Βρετανοί και Ολλανδοί τους προσέφεραν καλύτερους όρους. Πλέον αποφασίστηκε ότι οι ξένοι καταθέτες δεν θα αποζημιωθούν από τους Ισλανδούς πολίτες αλλά από την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, κτιρίων κ.λπ. των τραπεζών, κάτι που ακούγεται λογικό. Τώρα, σε σχέση με το ΔΝΤ, οι πολιτικοί της αριστερής κυβέρνησης λένε πως έπεισαν τον οργανισμό με σοβαρά επιχειρήματα όπως ότι δεν είχαν καμία εμπειρία εργασίας σε ένα σκανδιναβικό κράτος (κάτι που ήταν αλήθεια) και επομένως θα έπρεπε να τους αφήσουν να σχεδιάσουν μόνοι τους τα μέτρα εξόδου από την κρίση.

– Πλήρη αντιστροφή των όσων συνηθίζεται να συμβαίνουν σε περίοδο κρίσης συνιστά επίσης και το συμπέρασμα που αναφέρεται κάποια στιγμή πως μετά την κρίση, η ανισοκατανομή εισοδήματος έγινε μικρότερη. Μειώθηκαν δηλαδή οι εισοδηματικές ανισότητες. Πώς συνέβη αυτό;

– Το συμπέρασμα δεν είναι δικό μου, το αναφέρει ο ίδιος ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ισλανδία και άπτεται των δικών τους μετρήσεων. Συνέβη όταν τα περισσότερα βάρη τα επωμίστηκαν τα πιο εύπορα στρώματα της κοινωνίας.

– Κατά το ταξίδι σας στην Ισλανδία και στο πλαίσιο άλλων σας διεθνών επαγγελματικών επαφών, ποιες αντιδράσεις συναντάτε όταν τους λέτε ότι έρχεστε από την Ελλάδα;

– Στην Κολομβία μας αποκαλούσαν pobrecitos Griegos. Φτωχούληδες Έλληνες. Με καλή διάθεση, με συμπάθεια. Στο αεροδρόμιο συνάντησα ένα γερμανικό συνεργείο της ZDF. Όταν τους είπα ότι είμαι από την Ελλάδα, άλλαξε το ύφος τους. Σε ένα φεστιβάλ ένας αυστριακός κινηματογραφιστής στην ηλικία μου είπε «εσείς φταίτε δηλαδή για την κατάσταση στην Ευρώπη» και άκουσε τα εξ αμάξης από την Αναστασία, την παραγωγό και σύντροφό μου.

«ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ»

«Τα προβατάκια ξυπνήσαμε, δεν είμαστε πια προβατάκια»

– Περίμενες ποτέ, όταν για παράδειγμα ασχολήθηκες για πρώτη φορά με την Αργεντινή, ότι σχετικά όμοιες καταστάσεις θα ζούσαμε και στην Ελλάδα;

– Ειλικρινά όχι. Μάλιστα θυμάμαι ότι φεύγοντας από το Μπουένος Άιρες σκεφτόμουν ότι ποτέ δεν θα ήθελα να δω τη χώρα μου σε τέτοια κατάσταση. Ήταν μια εφιαλτική σκέψη που πέρασε αστραπιαία από το μυαλό μου και την έδιωξα γρήγορα. Εμείς τότε είχαμε μπει στο ευρώ, σε μερικές βδομάδες τα ATM των τραπεζών θα άρχιζαν να βγάζουν τα νέα χαρτονομίσματα. Θυμάμαι ότι είχα πάρει μαζί μου στην Αργεντινή μία υπέροχη ανάλυση του Κώστα Βεργόπουλου που είχε δημοσιευτεί στην Ελευθεροτυπία, στις κίτρινες σελίδες. Το άρθρο με αφορμή την κρίση στην Αργεντινή προειδοποιούσε για μια ενδεχόμενη «φούσκα» του ευρώ. Αποδείχθηκε προφητικό...

– Τι είναι αυτό τελικά που έκανε την Ισλανδία να αποτελέσει την εξαίρεση σε μια δραματική επανάληψη της πικρής Λατινοαμερικανικής εμπειρίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στον «υπάκουο τίγρη», την Ιρλανδία;

– Το ανάστημα του Προέδρου της Δημοκρατίας, η συνολική αντίδραση ενός φιλήσυχου (ως τότε) λαού, η βαθειά δημοκρατική του κουλτούρα και η σοβαρή διαπραγμάτευση.

– Τα ντοκιμαντέρ του Εξάντα έχουν αποκτήσει πολλούς φίλους, ειδικά μάλιστα την τελευταία διετία. Ποια είναι πιστεύεις η συνταγή της επιτυχίας σας;

– Δεν έχουμε καμιά συνταγή επιτυχίας. Απλώς έχει παρέλθει ο καιρός της αθωότητας. Εδώ και 12 χρόνια λέμε «τίποτα δεν είναι μακριά, όλα είναι δίπλα μας». Εδώ και 12 χρόνια λέμε τα ίδια πράγματα με διαφορετικές αφορμές. Μιλάμε για την κοινωνική αδικία, την εκμετάλλευση, για την ασύδοτη αγορά που καταβροχθίζει ανθρώπους, απλώς αυτά γίνονταν σε τόπους που πολλοί νόμιζαν ότι είναι πολύ μακριά από αυτούς. Παλιότερα μας χαρακτήριζαν γραφικούς, «εξωτικά πουλιά». Τώρα όχι. Τώρα όλα αυτά τα ζητήματα μας χτυπούν την πόρτα. Και μέσα σε αυτή τη φασαρία, ο κόσμος «εκπαιδεύεται» πολιτικά. Όπως φώναζε ένας διαδηλωτής στην Αργεντινή το 2001, «τα προβατάκια ξυπνήσαμε, δεν είμαστε πια προβατάκια! Η επανάσταση της φάρμας των ζώων!». Αυτό συμβαίνει και εδώ, και είναι, αν θες, το μόνο καλό που αφήνει πίσω της αυτή διαδικασία. Μαθαίνουμε με τον σκληρό τρόπο, αυτό που έμαθαν και άλλοι λαοί, ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο, ότι ο κόσμος μας μπορεί να ανατραπεί από τη μια στιγμή στην άλλη, μαθαίνουμε σιγά-σιγά την αλληλεγγύη. Έτσι σήμερα οι δουλειές μας αποκτούν άλλη ερμηνεία, άλλη χρηστικότητα. Προσθέτουν άλλο ένα κομμάτι του παζλ στην σύνθετη δική μας πραγματικότητα.
Συνέντευξη στον Λεωνίδα Βατικιώτη (Πριν)

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

εκλογές

http://themotorcycleboy.blogspot.com/2012/04/blog-post_25.htmlΕπιτέλους εκλογές! Τις ζητήσατε και ΤΩΡΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΜΕ ΑΠΙΘΑΝΑ ΔΩΡΑ! Σοβαρά τώρα –για ποιον ακριβώς λόγο θέλατε τις εκλογές; Απορούσα κι από ρω (λίαν συντόμως και από κούπες).

Νομίζω οτι οι συγκεκριμένες εκλογές είναι οι πιο αισχρές της μεταπολίτευσης κι αυτό, φυσικά, δεν το στηρίζω στο οτι δεν θα έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά το πέρας τους. Η θέση βασίζεται σε δυο διαπιστώσεις: α) οτι οι κομματικοί σχηματισμοί που κατεβαίνουν σε αυτές τις εκλογές είναι για τ΄ανάθεμα –αν θέλεις να διαλέξεις ποιον θα ψηφίσεις θα πρέπει να κάνεις τόσες πολλές υποχωρήσεις που στο τέλος θα ξεχάσεις μέχρι και το όνομα του κόμματος και β) οτι σύμφωνα με τον νόμο Πάκη (τι λες καλέ! μόνο η κυβέρνηση του Γιωργάκη ήταν δικτατορική, η προηγούμενη του Χονδρού ήταν το απαύγασμα της δημοκρατίας!) το πρώτο κόμμα παίρνει μπόνους κανονάκι 50 έδρες (από 40 που του έδινε ο καστανός κοινωνικός συμφωνιστής Καστανίδης).

Για να εξηγήσω κάπως αναλυτικότερα το θεματάκι των μπόνους εδρών, η ΝΔ σαν πρώτο κόμμα με ποσοστό 20,8% θα πάρει το λιγότερο 110 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 15% θα πάρει, το πολύ, 50 έδρες (νάτη η αυτοδυναμιούλα της συγκυβέρνησης!) ενώ τα κόμματα της Αριστεράς, με ποσοστό όλα μαζί στο 31% (τεράστιο ποσοστό –έτσι;) θα πάρουν το πολύ 75 έδρες. Πάει να πει οτι όπως και να έρθει το αποτέλεσμα η επόμενη κυβέρνηση θα είναι ΝΔ με ολίγη (δηλαδή, ΝΔ, Λάος, Καημένος στις 152 έδρες) ή ΝΔ βαρύ γλυκιά (με ΠΑΣΟΚ).

Έγραφα κάποτε οτι οι εκλογές είναι ένας δημοκρατικός βιασμός, εννοώντας οτι σε αναγκάζουν να παίξεις ένα παιχνίδι με όρους επαχθείς για σένα, προκειμένου να κερδίσεις κάποια μικροπράγματα (τη βαζελίνη στον βιασμό, ας πούμε). Αλλά, όσο μικρά κι αν είναι αυτά που θα κερδίσεις, όσο μικρή κι αν είναι η πιθανότητα να κερδίσεις αυτά τα μικροπράγματα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους τα χαρίσεις. Βαζελίνη; Βαζελίνη! Αφού είσαι αδρανής και δεν κάνεις κάτι για να αποτρέψεις τον βιασμό, κέρδισε τουλάχιστον τη βαζελίνη σου –ξόδεψέ τους!
Κι έτσι ερχόμαστε στον πρώτο λόγο αισχρότητας των τωρινών εκλογών –στο οτι δηλαδή δε βλέπω βαζελίνη από πουθενά (μεταφορικά μιλάω –γιατί στην κυριολεξία αν το πάμε, βαζελίνη προσφέρει άφθονη το ΠΑΝ.ΚΙ.). Να στο αναπτύξω αυτό, εξετάζοντας καθένα από τα κόμματα που θα συμμετάσχουν στις εκλογές, μπας και μπορέσεις εσύ να με βοηθήσεις –να μου δείξεις κάτι που μου διαφεύγει, κάποια ελπίδα ρε παιδί μου:

1) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) (Ε. Βενιζέλος)
Εντάξει –κυκλοφορούν κάμποσες παπαρολογίες του τύπου «προδότες», «κυβέρνηση Τσολάκογλου», «στου Γουδή» και δεν συμμαζεύεται –προσωπικά αδιαφορώ για την παράνοια που δέρνει τον καθένα. Το πρόβλημα με την τελευταία κυβέρνηση του Πασόκ ήταν οτι επρόκειτο για ολοκληρωτικά ανίκανους, 2 χρόνια δεν κάνανε τίποτα άλλο πέρα από το να κόβουν μισθούς και να ανεβάζουν φόρους (πράγμα που τους προάγει σε «επικίνδυνα ανίκανους» από απλούς ρεμπεσκέδες). Αναφορικά με το συγκεκριμένο κόμμα Βενιζέλου, τα αρνητικά στοιχεία είναι σαφή και προσωποποιημένα: Βενιζέλος, Χρυσοχοϊδης, Παπουτσής, (κ)Ρέπας, Μιλένα Αποστολάκη, Λοβέρδος, Κουτρουμάνης –ανατριχιάσαμε ή να συνεχίσω;
Αν κάποιος είναι τόσο ψύχραιμος και ψάχνει για πρακτικές εφαρμογές της πολιτικής του κόμματος, ας υπενθυμίσω απλώς το χαράτσι της ΔΕΗ, την αύξηση του κεφαλικού φόρου και τη μείωση του αφορολόγητου –άπαντα έργα Ευάγγελου.
Κοντολογίς, ψήφο στο Πασόκ μπορώ να δεχτώ μονάχα στα πλαίσια του μακάβριου αστείου.

2) Νέα Δημοκρατία (Αντ. Σαμαράς)
ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΑΣ!!! Ο διαπρεπής οικονομολόγος, ο ονειροπόλος διεθνολόγος, ο ρήτορας, ο επιστήμονας, ο οικογενειάρχης, ο άνθρωπος! Ο Αντώνης Σαμαράς! Ο πολιτικός που έφερε τα αδέρφια μας τους Βορειοηπειρώτες στην Ελλάδα αλλά σήμερα έχει φάει τα λυσσακά του να καταργήσει τον νόμο Ραγκούση περί ιθαγένειας! Ο άνθρωπος που ξεκίνησε το μασκαραλίκι με το «όνομα της Μακεδονίας»! Ο μόδιστρος της Πολιτικής Άνοιξης που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη (αυτό είναι θετικό όπως και να το δεις) κι όταν αποφάσισε οτι δεν έχει στον εκλογικό ήλιο μοίρα επέστρεψε στη ΝΔ. Ο υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης Καραμανλή που εγκαινίασε το σύστημα «ενημερωτικό σημείωμα» (σύμφωνα με το οποίο ο υπουργός διαβάζει ένα ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με το έγγραφο που υπογράφει αντί να κάτσει και να διαβάσει το ίδιο το έγγραφο –το συγκεκριμένο σύστημα διατηρήθηκε και αποθεώθηκε κι επί Πασόκ στη συνέχεια, να το πούμε κι αυτό). Τέλος, ο πολιτικός αρχηγός που κατόρθωσε το ακατόρθωτο –να διαγράψει βουλευτές του και επειδή ψήφισαν και επειδή δεν ψήφισαν το Μνημόνιο (η τακτική αυτή ονομάζεται διπλό τόλουπ με ενδιάμεσο άξελ –βαθμός δυσκολίας 9,4)! Επειδή βεβαίως τα κόμματα δεν πρέπει να είναι αρχηγοκεντρικά, θα υπενθυμίσω οτι ο Αντώνης στελεχώνεται από τον διορατικό (λόγω αλληθωρισμού και βλεφαρόπτωσης) Μιχελάκη, από τον ζεν πρεμιέ Αβραμόπουλο, τον επαναστάτη Πάνο Προφιτερόπουλο, τον καρατέκα Φαϊλό Κρανιδιώτη, τον λαϊκό ερμηνευτή Χρύσανθο Λαζαρίδη, τον (μοναδικό υπουργό που κατάφερε να τον ξηλώσουν 3 φορές για συμμετοχή σε σκάνδαλα) Σάββα Τσιτουρίδη, τη σέξυ Φωτεινή Πιπιλή (μπλιαχ αηδίαθα!), τους διαγαλαξιακούς Άδωνη και Βορίδη ενώ στην κομπανία συμμετέχει εκτάκτως και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο ηλιοκαμένος ηγέτης.
Σε επίπεδο προγραμματικών δηλώσεων, ο Αντώνης υποσχέθηκε να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να περιορίσει το σπάταλο κράτος, να προωθήσει τις επενδύσεις (είναι και πρωτότυπος πανάθεμά τον!) και να βγάλει τις κουκούλες από τους αναρχικούς. Ανοίγω μια παρένθεση γιατί όσο γράφω το κείμενο ανακοινώθηκαν τα ψηφοδέλτια Επικρατείας. Ο Αντώνης έβαλε στην πρώτη θέση τον Αθανασίου, τον γνωστό δικαστικό, δηλώνοντας οτι η κίνησή του συμβολίζει τη θέλησή του για ανεξάρτητη δικαιοσύνη (και υποθέτω κλείνοντας το μάτι στα κορόιδα περί του ότι θα κάνει δίκες αν βγει πρωθυπουργός). Αυτός ο Αθανασίου (ο οποίος δήλωσε παλιός, καλός φίλος του Αντώνη) ήταν ο ανακριτής που έβγαλε λάδι τον Ζαχόπουλο στο γνωστό σκάνδαλο (γιατί το σκάνδαλο Ζαχόπουλου δεν ήταν τα γκομενιλίκια που πρόβαλαν οι εφημερίδες, αλλά οι απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους όσο ήταν Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Πολιτισμού). Ο Αθανασίου είχε αναλάβει την προανάκριση τότε κι ο Αντώνης είχε αναλάβει το Υπουργείο Πολιτισμού! Το δε πόρισμα του Αθανασίου, άντε να το βρεις να το διαβάσεις και να βγάλεις μόνος σου τα συμπεράσματά σου. Αυτά περί ανεξάρτητης δικαιοσύνης και περί αδέκαστου Αντώνη. Με το καλό να τον δεχτούμε λοιπόν τον αυριανούλη πρωθυπουργούλη.

3) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α. Παπαρήγα)
Το (ένα είναι το) Κόμμα δείχνει να ανεβάζει τα ποσοστά του και έπεσε πανικός στο Πολιτσμπίρο σε στυλ: «ρε λες να γίνει καμιά μαλακία και να μας βάλουν στην συγκυβέρνηση;»  Χάσανε λοιπόν την ψυχραιμία τους οι σύντροφοι και κόψανε κάθε προοπτική μετεκλογικής συνεργασίας αναφέροντας οτι «αγωνίζονται για να αλλάξει η τάξη στην εξουσία κι όχι για την εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση». Υπέροχα! Μόνο που οι τάξεις εναλλάσσονται στην εξουσία μέσω επαναστατικών διαδικασιών (ο Μαρξ το λέει!) άρα, τι σκατά κάνει στη βουλή το τιμημένο Κόμμα; Και γιατί θέλει την ψήφο των πολιτών αφού δεν πιστεύει στις κοινοβουλευτικές αλλαγές; Γιατί μας είχε γαμήσει το κέρατο τόσα χρόνια με το «ΚΚΕ, αλλαγή, δεύτερη κατανομή»; Και σε τελική ανάλυση ποιες διάολο είναι επαναστατικές προοπτικές ή έστω οι επαναστατικές πρακτικές τις οποίες έχει εφαρμόσει τόσα χρόνια το Κόμμα; Το σπάσιμο των καταλήψεων; Η επαναστατική γυμναστική των πορειών; Το ΠΑΜΕ; Ρε, δεν ΠΑΤΕ όπου θέτε; Μια φορά πουλημένοι –για πάντα πουλημένοι!
Στο πολιτικό πεδίο των απόψεων, μπορείς μια χαρά να συμφωνήσεις με τις θέσεις του Κόμματος (όλα γίνονται!) όμως αυτό δεν έχει καμιά σημασία εφόσον το Κόμμα δεν σκοπεύει να διεκδικήσει την εξουσία και άρα να τις εφαρμόσει. Αν σου αρέσουν τα επαναστατικά φιλολογικά τέια, το ΚΚΕ είναι το κόμμα σου.

4) ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο (Α. Τσίπρας)
Ο Αλέξης έχει πρόταση συγκυβέρνησης κι αυτό, από μόνο του, είναι σημαντικό γεγονός! Βέβαια, η πρότασή του είναι ολίγον για τα μπάζα (ουτοπικός οτινανισμός) αλλά μήπως και οι προτάσεις των «κομμάτων εξουσίας» είναι καλύτερες; Ή έστω υλοποιήσιμες;
Θα παραδεχτώ την αμαρτία μου –είμαι αριστερός. Και θα παραδεχτώ ακόμα οτι αν υπήρχε περίπτωση συμμετοχής αριστερού κόμματος στην κυβέρνηση της χώρας θα τη στήριζα ακόμα και αν επρόκειτο για τους γιαλαντζί αριστερούς του κοινοβουλίου –ακόμα και με την Αλέκα μη σου πω! Όμως ο εκλογικός νόμος Πάκη δεν αφήνει χώρο για τέτοιες πολυτέλειες –το έγραψα και παραπάνω. Αν δε βγει πρώτο κόμμα κάποιο απ΄αυτά που (λένε οτι) εντάσσονται στην Αριστερά, συγκυβέρνηση δεν γίνεται. Άντε –να δεχτούμε την υποθετική περίπτωση όπου το Πασόκ θα βγει πρώτο κόμμα και θα πάρει το μπόνους αλλά όχι και την αυτοδυναμία (σ΄έφαγα Ασίμοφ!) Υπάρχει περίπτωση να συγκυβερνήσει το Πασόκ με τον Αλέξη; Λέω να το αποκλείσω το ενδεχόμενο γιατί από τη μια ο Μπένι έχει συνυπογράψει για την τήρηση του Μνημονίου κι από την άλλη ο Αλέξης είναι ανέκδοτος (ή ανένδοτος, όπως το πάρει κανείς). Άρα; Ο Σύριζα αντιπολίτευση όπως και να ΄χει. Πράγμα που σημαίνει οτι θα πρέπει να δούμε τις θέσεις του και να τοποθετηθούμε αναφορικά με το πόσο μας εκφράζουν –για να υποστηρίξουμε οτι, τουλάχιστον, ψηφίσαμε σε μια βάση αρχών:
-Απεμπλοκή από το Μνημόνιο, ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης (Ωραίος! να κλείσουμε τα σύνορα –να γίνουμε Κούβα υποθέτω. Κι εγώ μαζί τους, αρκεί να μη μου αρχίσουν μετά, τίποτα παπαριές του στυλ: θα δανειστούμε από Ρώσους, Κινέζους και λοιπούς εξωγήινους. Γιατί κι ο Κάστρο στην αρχή, τον Σοβιετικό του τον χρειάστηκε για να ορθοποδήσει).
-Ανατροπή της λιτότητας, αναδιανομή του πλούτου, εξεύρεση νέων πόρων (Αυτά μας τα υπόσχεται και το Πασόκ με τη ΝΔ όταν λένε οτι θα χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή και θα εκμεταλλευτούν την ΑΟΖ –μιλάμε για επιστημονική φαντασία κανονικά! Εκτός αν ο Αλέξης εννοεί οτι θα κρατικοποιήσει τις περιουσίες των πλουσίων –οπότε είμαι μαζί του).
-Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (Ε, τι διάολο Κούβα θα γίνουμε αν δεν είναι δημόσιες οι τράπεζες! Με τον Παπαδημούλη στο ρόλο του Τσε Γκεβάρα να υποθέσω;)
-Μέτρα για την ανάπτυξη της χώρας (Πήξαμε στην ανάπτυξη!)
περάσπιση των δημοσίων αγαθών της παιδείας και της υγείας (Με τι λεφτά να ρωτήσω;)
-Υπεράσπιση της δημοκρατίας (Της ποιας; Εντάξει κι εμείς πήραμε τον Κοστάντζο για την υπεράσπιση της εστίας του Θρύλου αλλά τα είδαμε τα χαΐρια μας!)
-Λαϊκή κυριαρχία –ανεξαρτησία (Να υποθέσω δηλαδή οτι αν βγει στην κυβέρνηση ο Σύριζα θα καταργήσει την κυβέρνηση και τη Βουλή και θα φέρει λαϊκά συμβούλια;)
Με μια κουβέντα –καλές οι προτάσεις του Σύριζα αλλά πολύ κοροϊδιλίκι ρε αδερφάκι μου! Από τη μια υπονοούν κάποιο επαναστατικό πρόταγμα κι από την άλλη δεν δείχνουν να έχουν διάθεση για συμμετοχή σε επαναστατικές διαδικασίες. Σου λένε «ψήφισέ μας, να πάρουμε την κυβέρνηση, να κάνουμε επανάσταση». Είναι δηλαδή σαν να σου πω εγώ «φέρε μου την Ούμα Θέρμαν στο κρεβάτι έτοιμη και πρόθυμη, να δεις τι σεξ θα της κάνω!» Δεν πάνε έτσι τα πράγματα σύντροφοι!

5) Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) (Γ. Καρατζαφέρης)
Μετά τον ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΑΣ ο ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ (να δω πότε θα αποκτήσουμε και τον ΜΠΕΡΙ_ΜΠΕΡΙ). Ο ηθικολόγος συγγραφέας του βιβλίου «Η Μιμή στηρίζει την Αλλαγή» (ναι, αυτού με το εξώφυλλο όπου η Μιμή κρατάει ένα μάτσο αρχίδια). Ο πολιτικός-χέλι που ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο (μπας και τσιμπήσει τίποτα κόσμο από τη ΝΔ), συμμετείχε στη συγκυβέρνηση (μπας και αποκτήσει κυβερνητικό προφίλ) και την κοπάνησε όταν είδε οτι οι δημοσκοπήσεις τον ρίχνανε στα Τάρταρα. Ο φασίστας που λέει φασίστες τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Ο αγωνιστής κατά του βιβλίου της Ρεπούση και υπέρ της επαναφοράς του προηγούμενου βιβλίου ιστορίας το οποίο μοιάζει γραμμένο από ομάδα αγράμματων χουντικών κοινοταρχών.
Το Λάος βρίσκεται σε κατάσταση «μπαίνω –δε μπαίνω» στη Βουλή, είναι χρέος μας να τους βοηθήσουμε να εξαφανιστούν από την πολιτική πραγματικότητα νομίζω.

6) Δημοκρατική Συμμαχία (Ντόρα Μπακογιάννη)
Να το γράψω εδώ πέρα αφού δεν το ανέφερα παραπάνω: γενικώς θεωρώ οτι οι επαγγελματίες πολιτικοί είναι άτομα κατωτάτης υποστάθμης και ανάξια λόγου όμως υπάρχουν τρεις απ΄αυτούς που με τρομοκρατούν: Βενιζέλος, Βορίδης, Μπακογιάννη.
Η Ντορούλα λοιπόν χτες επισκέφτηκε το Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα δηλώνοντας οτι δεν μπορεί ο μπάτσος παύλα άνθρωπος να βασανίσει σωστά τον μετανάστη αν είναι κακοπληρωμένος. Η Ντορούλα η οποία έχει πρόγραμμα και το καταθέτει ακόμα κι αν δεν της το ζητήσουν και το πρόγραμμα αυτής περιλαμβάνει «μία από Μητσοτάκη» -τουτέστιν ξεβράκωμα για χάρη των μεγάλων επιχειρήσεων. Αν θέλεις τέτοια κόλπα, ψηφίζεις ΝΔ και βγάζεις πρώτο κόμμα –τι να την κάνεις τη Ντόρα; Άσε που είναι κι αυτή στο «μπαίνω-βγαίνω» -ζω με την ελπίδα να τη δω εκτός βουλής.

7) Κοινωνική Συμφωνία (Λουκά Κατσέλη)
Με ιντριγκάρει το όνομα «Λούκα» σε γυναίκα αλλά με ξενερώνει πλήρως η γυναίκα Λούκα. Αν σ΄αυτό προσθέσεις οτι υπήρξε σύζυγος του Αρσένη τότε καταλαβαίνεις γιατί ασχολήθηκε με την πολιτική (για να μην πεθάνει από τη νύστα). Όσο ήταν στο Πασόκ είχε πολύ δυνατή κομματική στήριξη. Επίσης έφτιαξε ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΟΜΟ που βγήκε σε όλη τη διετία –αυτόν για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Έχει μαζί της και τον Καστανίδη ο οποίος στήριξε το δημοψήφισμα που είχε προαναγγείλει ο Γιωργάκης. Κι εδώ ακριβώς τελειώνουν τα (όποια) θετικά του συγκεκριμένου κόμματος.
Ας πάμε στα αρνητικά:
-Ότι πάρει στις εκλογές θα το δώσει στο Πασόκ αν υπάρξει περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης, άρα ψηφίζεις Λούκα και σου βγαίνει Βαγγέλας –μπρρρρ.
-Την είδα χτες αγκαλιά με την ΑΔΕΔΥ και κανάκευε τον κακοπληρωμένο, υπερχρεωμένο, κατασυκοφαντημένο δημόσιο υπάλληλο –κι εγώ δημόσιος είμαι αλλά όχι κι έτσι μανδάμ! Άμα θέλουμε εξασφάλιση θα προτιμήσουμε Αλέξη που υποσχόταν 100.000 νέες προσλήψεις –σιγά μην έρθουμε σε σένα!
Αν δεις τις θέσεις του συγκεκριμένου κόμματος δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις οτι είναι όλες τους υπέροχες! Τι οτι θα κουρέψουν τα δάνεια των ιδιωτών υπόσχονται, τι οτι θα μειώσουν τις τιμές των προϊόντων, οτι θα στηρίξουν τις ελληνικές επιχειρήσεις, θα αλλάξουν το φορολογικό σύστημα, θα πατάξουν το σπάταλο κράτος, θα καταπολεμήσουν τη διαφθορά (ώπα! κάπου τα έχω ξανακούσει αυτά!), τι «πόθεν έσχες» βουλευτών, τι αναμόρφωση της παιδείας –μπερεκέτια! Μόνο θάλασσα στην Ομόνοια δεν υπόσχονται –να μην τους πουν και λαϊκιστές. Θα τους έχω υπόψη μου λοιπόν όταν πάρουν ποσοστά που θα τους επιτρέπουν να κυβερνήσουν (γιατί τώρα με το ζόρι –δεν-μπαίνουν στη βουλή) και θα δεχτώ οτι φάγανε φλασιά τη θεία φώτιση τώρα που φύγανε από το Πασόκ γιατί όσο ήταν μέσα μια από τίποτα κάνανε κι αυτοί (με εξαίρεση τα «υπερχρεωμένα» -έτσι;)

8) Ανεξάρτητοι Έλληνες (Πάνος Καμμένος)
Ο Πάνος! Ο Καμμένος! Η επωνυμία τρόμος για κάθε ιδιοκτήτη Καβασάκι, εξ ου και η κλασσική ερώτηση: «όταν πέφτεις με τη μηχανή τι σου έρχεται πρώτα στο μυαλό; να δεις πού χτύπησες ή πόσο πάει η μανέτα συμπλέκτη στον Καμμένο;» Ο Πανούλης! Το χοντρό παιδί που κόντεψε να γίνει ήρωας στη μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του Μητσοτάκη το ΄89 όταν, από τη μανία του να στριμωχτεί μπροστά και να τον πάρουν οι φωτογραφίες κόντεψε να πετάξει τον Μητσοτάκη από το μπαλκόνι! Ο «με τη βοήθεια της Παναγίας» -ο αδέκαστος ντετέκτιβ, ο χοντρός Τριανταφυλλόπουλος, ο άνθρωπος που είναι ικανός ν΄ανακαλύψει σκάνδαλο ακόμα και στον τρόπο που δένουν τα κορδόνια τους οι αντίπαλοί του. Ο απόγονος του Ψωμιάδη, της Νικολούλη και του Τζαβέλα –αυτός που ήξερε τα πάντα για την τρομοκρατία πριν από τους τρομοκράτες, αυτός ο «δίκην οφθαλμός» (και μονίμως υπόδικος) «ως τα παν θωρεί»!  Πάνος Καμμένος –ο φασίστας της διπλανής πόρτας, πού να τρέχεις τώρα στις ντουλάπες της Χρυσής Αυγής; Ο Πανούλης είναι εδώ –φρεσκοπλυμένος, μάγουλο σκέτο τζάνερο, κοστουμάκι τσίτα στον αναστεναγμό, φωνούλα ψιλή τσιριχτή, ο προστάτης τής κάθε γιαγιάς που σέβεται το κρυμμένο της κομπόδεμα και τού κάθε παππού που έχει λύσει πάνω από 100 φορές τα προβλήματα της χώρας στον καφενέ. Ο άνθρωπος που αγωνίστηκε κόντρα στα σχέδια της ντόπιας και ξένης αντίδρασης και κατάφερε να περάσει τελικά η Ολυμπιακή Φλόγα από το Καστελόριζο (λίγο το΄χεις;) Ο άνθρωπος που θα κυνηγήσει τους Ελλοχίμ, τους Νεφελίμ, τον Σόρος και όποιον άλλο γουστάρει στην τελική (γιατί τελικά ο Πάνος είναι ο Τσακ Νόρις!) Ο άνθρωπος που αν και κινείται σε υπερανθρώπινα πλαίσια διατηρεί μερικές συμπαθητικές ανθρώπινες αδυναμίες –λέγεται, για παράδειγμα, οτι ξέχασε να πληρώσει τον φιλόσοφο Γεωργαλά (αυτόν που θεμελίωσε φιλοσοφικά και τη χούντα) για τις θέσεις του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων (Α.Ε.) τις οποίες αυτός συνέγραψε. Ο Πανούλης μπαίνει στη βουλή με ανεβασμένα ποσοστά και δεν βλέπω κανέναν πρόθυμο να διαμαρτυρηθεί περί αυτού –υποθέτω λοιπόν οτι ο φασισμός δεν μας ενοχλεί σε πρώτη φάση. Όπως και δεν μας ενοχλεί το οτι ο Πανούλης υποστηρίζει (και δικαίως) οτι εκφράζει τους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος –γιατί να μας ενοχλήσει; Όταν κουνάγανε τις σημαιούλες οι λεβέντες αυτοί μπροστά από τους τσολιάδες δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται!

9) Δημοκρατική Αριστερά ( Φωτ. Κουβέλης)
Ο Φώτης είναι σένιος. Αν γυριζόταν σήμερα «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» θα τον έτρωγε αέρα τον ρόλο του Μαρίνου Αντύπα από τον Νότη Περγιάλη (σ΄αυτό βέβαια θα συντελούσε και το γεγονός οτι ο Περγιάλης έχει πεθάνει από χρόνια). Θυμάμαι τον Φώτη να αποχωρεί από το συνέδριο του Σύριζα φουρκισμένος, έτσι όπως τον έβλεπα τότε στην τηλεόραση μού θύμιζε τον Μπιλ τον Χοντρό όταν πήγαινε να μαζέψει κάνα σπασμένο ποτήρι από την καφετέριά του με τη μάπα στο ένα χέρι και τη χριστοπαναγία στο στόμα. Θέλω να πω δηλαδή οτι τον συμπαθώ τον Φώτη. Αυτό που δεν συμπαθώ είναι οτι τον κόβω να συνεργάζεται με το Πασόκ σε περίπτωση ανάγκης (του Πασόκ), άρα να μάς φέρνει το Βαγγέλα πρωθυπουργό.
Οι θέσεις της Δ.Α. είναι: α) αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας με άλλα μέτρα ισοδύναμου χαρακτήρα (τα οποία δεν πήραν μέχρι τώρα οι κυβερνώντες επειδή είναι μαλάκες και θέλουν να χάνουν ψήφους), β) άμεση λήψη μέτρων ανακούφισης του πληθυσμού (θα μοιράσουν λαξατόλ στους δυσκοίλιους να υποθέσω!), γ) αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα (άντε πάλι!) και δ) ανατροπή του πολιτικού συστήματος και των κατεστημένων (καθότι μια τζούρα επανάστασης πάντα βοηθάει). Ψήνεσαι;

10)Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία (συνασπισμός συνεργαζομένων κομμάτων) - (Σ. Μάνος και Γ. Βαλλιανάτος)
Γιατί ρε Γρηγόρη; Γιατί παιδάκι μου; Εγώ σε γούσταρα και οι μανάδες των συμμαθητριών μου σε γουστάρανε επίσης –κρυφό τους όνειρο ήταν τότε στο ’80 να σου δώκουν την κόρη σου για να σε γιατρέψει από την ομοφυλοφιλία! Γιατί λεβέντη μου συνεργάστηκες με τον Μάνο; Το Μάνο ρε συ; Τον Στέφανο; Τον άνθρωπο που έχει υποκοριστικό αντί για επώνυμο; Τον Υπουργό Οικονομίας του Μητσοτάκη; Τον εκπρόσωπο της ιδεολογικής γραμμής «στήσε κώλο στον εργοστασιάρχη γιατί είναι κύριος και δεν θα σε κολλήσει αρρώστιες»; Άντε ρε Γρηγόρη και σε γούσταρα!

11) Οικολόγοι Πράσινοι (6μελής εκτελεστική επιτροπή)
Δεν ξέρω αν θα μπουν τελικά στη βουλή, ξέρω όμως οτι όσους έχω δει από τη συγκεκριμένη παράταξη ανήκουν όλοι στην κατηγορία των ανθρώπων που αποφεύγω συστηματικά, επειδή μου προξενούν βαρεμάρα. Αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι γι΄αυτό θα πρέπει να γίνουν στρατηγικές υποχωρήσεις –ας δούμε λοιπόν τις θέσεις της συγκεκριμένης κίνησης.
-Συμμετοχική δημοκρατία –ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών (ακόμα μια επανάσταση από τα πάνω –δηλαδή, ψηφίστε μας για να σας δώσουμε την εξουσία)
-Οικονομία της βιωσιμότητας και της συμμετοχής (τρίχες κατσαρές όταν μιλάμε για μια χώρα χρεοκοπημένη η οποία δεν παράγει σχεδόν τίποτα).
-Παρεμβάσεις για το φυσικό και δομημένο περιβάλλον (δηλαδή, θα γίνει και το Εθνικό Κτηματολόγιο ας πούμε;)
-Φιλικές τεχνολογίες προς το περιβάλλον («πράσινη ανάπτυξη» που έλεγε κι ο Γιωργάκης).
-Έξω από το ΝΑΤΟ, μείωση των εξοπλισμών, αλλαγή του Συντάγματος (εντάξει, εγώ μαζί σου είμαι Αρτέμη –για τους άλλους δεν ξέρω!)
-Κοινωνική πολιτική για τη μείωση της εγκληματικότητας, κατάργηση στράτευσης (συμφωνώ).
-Κατάργηση των διακρίσεων (εντάξει κι αυτό).
-Ενσωμάτωση εναλλακτικών θεραπειών στην ιατρική (ξέρω ΄γω; ομοιπαθητική και βελονοθεραπεία;)
Εν ολίγοις, δεν με πολυψήνουν οι θέσεις των Οικολόγων αλλά δεν με χαλάνε κιόλας ιδιαίτερα. Να τους ψηφίσω βέβαια αποκλείεται (για προσωπικούς λόγους όπως προείπα  –μου τη δίνουν οι φάτσες τους) αλλά δεν είναι κακό να βρίσκονται στη βουλή. Όσοι πιστοί....

12) Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης)
ΖΕΙ ΑΚΟΜΑ Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ; Τον είχα δει στις προηγούμενες εκλογές –είχε χάσει σε εκρηκτικότητα αλλά η τέχνη του γκολ δεν ξεχνιέται όσα χρόνια κι αν περάσουν! Μπέρδευε συνεχώς το θέμα, έλεγε τα ίδια, ένα παλικαράκι ίσα με 80 χρονώ καθόταν δίπλα του και κουτούλαγε, είχαν κι ένα παιδί που κράταγε το λάβαρο –πολύ μερακλαντάν κατάσταση!

13) Κόμμα Φιλελευθέρων ( Κ. Καλλιγιάννης)
Αυτοί έχουν μια σελίδα με τον Βενιζέλο, υποθέτω λοιπόν οτι κάτι θα τσιμπήσουν από τίποτα γριούλες που θα νομίσουν οτι ψηφίζουν Πασόκ. Αλλά παράλληλα θα χάσουν ψήφους από τους γέρους οι οποίοι θα δουν το «Ε. Βενιζέλος» στα ψηφοδέλτια του Πασόκ και θα πέσουν θύματα του deja vu.

14) Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος)
Οι αγνοί, ατόφιοι, αμόλυντοι φασίστες. Τα παλικάρια που χαιρετάνε με τον σπαρτιάτικο τρόπο (ο οποίος, εντελώς τυχαία είναι ολόιδιος με τον ναζιστικό χαιρετισμό των Ες Ες), οι αγαθοί βούβαλοι που δουλεύουν προστασία στα κονσομασιόν μπαρ του κέντρου (εξ ου και δεν τους ενοχλεί η ρώσικη και η ρουμάνικη μεταναστευτική μαφία) κι όταν θέλουν να προπονηθούν ξεσπάνε σε κάναν κακόμοιρο μελαψό, αν τον πετύχουν μόνο του. Οι πρόσκοποι που πάνε τις γριές στα ΑΤΜ –βάλτε τους στη βουλή μπας και τσιμπήσουν τίποτα αποζημιώσεις και δεν σας ζητάνε να τους πληρώνετε για την προστασία. Ο αρχηγός τους είναι χαρακτηριστικό δείγμα Αρείου και πολύ κωλόφαρδος που δεν ζει σε καμιά Γερμανία γιατί οι εκεί φασίστες θα τον είχαν ψήσει μαζί με τους Πακιστανούς. Το οτι αυτοί οι καργιόληδες μπαίνουν στη βουλή σημαίνει απλώς οτι τα προσχήματα πέσανε –πολύς κόσμος γουστάρει δικτατορία και, πλέον, δεν ντρέπεται να το δηλώσει.  Το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν θα είναι χρήσιμο για μελλοντικές επιστημονικές έρευνες, όταν θα γίνεται προσπάθεια καταγραφής του αριθμού των λοβοτομημένων Ελλήνων.

15) Δημοσθένης Βεργής - Έλληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής)
Ο οικοπεδούχος της Μυκόνου, η δεύτερη ατραξιόν των σαβουροκάναλων μετά τον Λεβέντη τώρα πιο δυνατός γιατί έχει μαζί του τη Τζούλια Αλεξανδράτου! Άξιος!

16) ΟΧΙ (συνασπισμός των συνεργαζόμενων κομμάτων Δημοκρατική Αναγέννηση και Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Σ. Παπαθεμελής - 3μελής διοικούσα επιτροπή),
Μια πρώτη απορία: τι ντρέπεται ο Καζάκης και δεν βάζει το ονοματάκι του δίπλα σ΄αυτό του Παπαθεμελή; Αφού, όπου κι αν ψάξεις σχετικά με το ΕΠΑΜ μόνο Καζάκη βλέπεις. Καζάκης κερνάει, Καζάκης πίνει! Καζάκης δίνει πάσα στον Καζάκη ο οποίος με τη μία βρίσκει τον Καζάκη, Καζάκης φεύγει μόνος του, Καζάκης και γκολ! Κάτι υπόλοιποι βγαίνουν απλά για να τον προλογίσουν ή να του κάνουν σικέ ερωτήσεις.
Μια δεύτερη απορία –οι επαναστάτες που συσπειρώθηκαν γύρω από τον Καζάκη ζητώντας να επιστρέψουμε στη δραχμή, να διώξουμε τους ξένους και να δικάσουμε την κυβέρνηση, δεν ενοχλούνται από την σύμπραξη με τον μπασκετμπολίστα τον Στελάρα; Πώς πάει δηλαδή; Μετατράπηκε το δόγμα Καζάκη περί του «όλοι όσοι κυβέρνησαν είναι ένοχοι» σε «όλοι εκτός Παπαθεμελή»;
Άκουσα τον Καζάκη να εξηγεί (εκ μέρους της 3μελούς διοικούσας θα υποθέσω) οτι δεν έχει πρόβλημα με τις θρησκευτικές θέσεις του Στελάρα, άλλωστε και στο ΕΠΑΜ είναι πολλοί οι θρησκευόμενοι σύντροφοι οι οποίοι αγωνίζονται μια χαρά. Μα το πρόβλημα με τον Στελάρα δεν είναι οι θρησκευτικές του θέσεις –οι εθνικιστικές του θέσεις είναι! Σ΄αυτές γιατί δεν αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος της 3μελούς; Να υποθέσω οτι ταυτίζονται κι αυτό είναι τόσο ολοφάνερο που δεν υπήρχε λόγος να γίνει μνεία;
Παραπέρα, οι θέσεις του ΕΠΑΜ (με τις θέσεις Παπαθεμελή -λυπηθείτε με –δεν ασχολούμαι) είναι: α)κατάργηση των δανειακών συμβάσεων, β) τιμωρία των ενόχων και γ) εκδημοκρατισμός της πολιτικής και κοινωνικής ζωής (που είναι το ίδιο πράγμα βέβαια –αλλά το βάζουμε διπλό για να κάνουμε μπούγιο). Ακόμα ένα επαναστατικό τέιο δηλαδή –χίλιες φορές προτιμότερο το ΚΚΕ που έχει και 10 δράμια επίφαση ιδεολογίας!

17) Κίνημα Δεν Πληρώνω (Βασ. Παπαδόπουλος)
Αφού τα καταφέρανε στα διόδια και στην πλατεία Αγανακτισμένων, είπανε ως φαίνεται, τα παλικάρια να εξαργυρώσουν τις επιτυχίες τους με καμιά έδρα στη βουλή (ότι ακριβώς καταγγέλλανε οτι κάνουν οι άλλοι δηλαδή). Δηλώνουν οτι είναι ένα κίνημα με «καθαρές πολιτικές θέσεις και πρωτοπόρες δράσεις» αλλά όσο κι αν έψαξα δεν κατάφερα να τις βρω αυτές τις θέσεις. Παραθέτω λοιπόν το μόνο απόσπασμα που μοιάζει με θέση: «Στόχος μας δεν είναι η δημιουργία μιας δεξαμενής βολεμένων πελατών αλλά η δημιουργία ενός μαζικού, πανελλαδικου κινήματος αγωνιστών. Ξέρουμε καλά ότι ο αγώνας μας είναι μαραθώνιος. Χρειάζεται υπομονή, σχεδιασμός και πάνω απ’ όλα ψυχικό σθένος. Είναι ο δικός μας μονόδρομος. Δεν υπάρχει άλλη εφικτή και έντιμή λύση για ολόκληρο το λαό. Δεν ζητάμε εκπτώσεις, δεν κάνουμε συμβιβασμούς, τα θέλουμε όλα!!» Κι ότι καταλάβατε –πείτε το και σε μένα!

18) Κ.Ε.Α.Ν.- Κίνημα Εθνικής Αντίστασης (Ιπποκράτης Σαββούρας)
Υπάρχει ο σαβουρογάμης, υπάρχει κι ο σαβουροψήφης ως φαίνεται!

19) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) - Μ.Λ. ΚΚΕ- Εκλογική Συνεργασία (συνασπισμός συνεργαζόμενων κομμάτων) - (4μελής διευθύνουσα επιτροπή)
Το ΚΚΕ μ-λ και το Μ.Λ. ΚΚΕ επιτέλους ενώθηκαν! Αν υπήρχε μάλιστα η παραμικρή πιθανότητα να μπουν στη βουλή θα τους ψήφιζα –τι διάολο –ολόκληρη υπέρβαση έκαναν εδώ πέρα!

20) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) - Μέτωπο της Αντικαπιταλιστικής Επαναστατικής Κουμμουνιστικής Αριστερός και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας 21μελής κεντρική συντονιστική επιτροπή)
Εδώ έχουμε ένα θέμα. Δεν θα στο κρύψω οτι η πρώτη μου επιλογή όσο έβλεπα τα προεκλογικά γκάλοπ ήταν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υποστήριζα (κι ακόμα υποστηρίζω) οτι είναι οι μοναδικοί που θα αντιταχθούν στους Χρυσαυγίτες, οι μοναδικοί που θα τους αρνούνται μονίμως την πολιτική νομιμοποίηση -επειδή τα υπόλοιπα κόμματα, όταν θα μπουν οι Χρυσαυγίτες στη βουλή, θα το γυρίσουν στο σαβουάρ βιβρ του στυλ «ο κυρίαρχος λαός αποφάσισε, σεβόμαστε το αποτέλεσμα καθότι φίλα προσκείμενοι στον Βολταίρο». Το κάνανε με τους φασίστες του Καρατζαφύρερ θα το ξανακάνουν και τώρα.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ λοιπόν για τα αυτονόητα –κι έτσι μπήκα στη σελίδα τους για να διαβάσω καμιά θέση, κάτι τέλος πάντων, για την κίνηση την οποία ήθελα να ψηφίσω. Έφαγα ένα πρώτο σοκ με τις θέσεις τους:
-Άμεση καταγγελία της ληστρικής δανειακής σύμβασης, όλων των Μνημονίων και των μέτρων που τα συνοδεύουν.
-Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών  και διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους.
-Ρήξη και αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ.
-Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση.
-Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τώρα!  Κατάργηση των χαρατσιών / αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.
- Απαγόρευση των απολύσεων και πλήρης προστασία των ανέργων. Μείωση των ωρών δουλειάς και των χρόνων συνταξιοδότησης. Απαλλοτρίωση των εκατοντάδων κλειστών εργοστασίων και λειτουργία τους από τους ίδιους τους εργαζομένους.
-Φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα από τους ίδιους τους συνεταιρισμένους  φτωχομεσαίους αγρότες   με κατάργηση  των μεσαζόντων, σε σύγκρουση με το  εμπορικό και βιομηχανικό κεφάλαιο.
- Εργατικός έλεγχος παντού!
Πολύ ΚΚΕ και «λεφτά υπάρχουν» μου φάνηκαν –παρατήρησα επίσης οτι έχουν μαζέψει τις αντισυστημικές θέσεις τους αλλά δε βαριέσαι....
Έφαγα δεύτερο σοκ με την προσπάθειά τους να καπελώσουν (κι αυτοί) την πλατεία Συντάγματος –με ενοχλούν αυτά τα κόλπα τα κουκουέδικα.
Αλλά το τρίτο σοκ (και τελειωτικό) αφορούσε το γεγονός οτι φάτσα-κάρτα στη σελίδα τους έχουν ένα άρθρο του Δελαστίκ! Όπου Δελαστίκ ο διεκδικητής του τίτλου για τον πιο σκατόψυχο δημοσιογράφο –τίτλος τον οποίο χρόνια κατέχει ο Δανίκας. Θυμάμαι, ας πούμε, το άρθρο αυτού του Δελαστίκ κατά της υποχρεωτικής δωρεάς οργάνων μετά θάνατον και θυμάμαι την χυδαία επιχειρηματολογία του –απλά πράγματα φίλε μου, όπου υπάρχει Δελαστίκ, η ανθρωπιά απουσιάζει –ρίψατε σημείωμα. Και τι είναι η Αριστερά χωρίς ανθρωπιά; ΚΚΕ είναι –αυτό και τίποτα άλλο.

21) Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδος- Ο.Κ.Δ.Ε. (3μελής διοικούσα επιτροπή).
22) Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Τροτσκιστές) (Σαμπετάι Μάτσας)
23) ΟΑΚΚΕ Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (3μελής διοικούσα επιτροπή)
Εντάξει. Δεν μπαίνει κανένα από τα τρία αυτά κόμματα στη βουλή, τζάμπα θα πάει η ψήφος στον Αντώνη τον πρωτοπόρο. Αν και με τους Τροτσκιστές έχω κάποιες συμπάθειες και γενικώς μου αρέσουν οι παλιές ιστορίες με τις οποίες ασχολείται η ΟΑΚΚΕ.

24) Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας (Ν. Αλικάκος)
Αντιγράφω από τη σελίδα τους:
«Ο "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ" παραπέμπει στην πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος την  15η Αυγούστου του 1909 στο Γουδή, όπου σε παρόμοιες για τη χώρα συνθήκες παρενέβη τότε στα πολιτικά δρώμενα και επέβαλε τον Ελευθέριο Βενιζέλο σαν ηγέτη της Ελλάδας. Το έμβλημα έχει σχήμα αποτελούμενο από τρεις πλάγιες παράλληλες γραμμές, χρώματος γαιώδους, βαθέος κυανού και γαλάζιου αντίστοιχα.Τα χρώματα αυτά συμβολίζουν τη γη, τον αέρα και τη θάλασσά μας, στοιχεία Εθνικής κυριαρχίας, τα οποία σήμερα διακυβεύονται από ενέργειες και παραλείψεις του πολιτικού κατεστημένου.»
Πάει να πει -γιατί να τους πάμε στου Γουδή τους προδότες ενώ μπορούμε να φέρουμε τα Γουδιά (και τα γουδοχέρια) στη βουλή;

25) Εθνική Ελπίδα (Γεώργ. Παπαδόπουλος - Γιαννιτσά)
Αυτοί δηλώνουν προδομένοι από το Λάος και Βασιλόφρονες  (μου θύμισαν κάτι παλιές γελοιογραφίες με το κόμμα βαρελοφρόνων)

26) Π.Α.Μ.Ε. στο Γ.Ε.Σ.Ε.ΕΠ. (Θεόδ. Κυρωγιάννης)
Ρε δεν πάτε και στο ΓαΣιΠι; Τι με νοιάζει εμένα;

27) Κοινωνία Πολιτική Παράταξη συνεχιστών Καποδίστρια (Μιχ. Ηλιάδης)
Να συνεχιστεί το έργο του Καποδίστρια πάραυτα και να τιμωρηθούν οι φονιάδες Μαυρομιχάληδες εδώ και τώρα!

28) Κόμμα Πειρατών Ελλάδας (Ι. Παναγόπουλος)
Στη σελίδα τους έχουν ένα κείμενο με τίτλο «Ήμουν γεννημένος Πειρατής και δεν το γνώριζα» το οποίο μου θύμισε τα σικέ γράμματα αναγνωστών που φιλοξενούσε το πρώτο τεύχος από το «Δυναμικό Αγόρι». Απ΄ότι κατάλαβα, τα παλικάρια θέλουν ανοιχτό λογισμικό, όχι copyright και άλλα τέτοια σημαντικά –επειδή όμως κατεβαίνουν στις εκλογές έχουν βάλει και ολίγη από γενικότερη πολιτική –ξαναδιαβασμένα πράγματα, ο Σύριζα τα λέει καλύτερα.

29) Φίλοι του Ανθρώπου (Κ. Σταμούλης)
Ολόκληρος ο τίτλος της κίνησης είναι «Φίλοι του ανθρώπου- Εχθροί του μαλάκα», μιλάμε για τεράστια άτομα, το μόνο κακό είναι οτι δεν τους κόβω να πηγαίνουν να ψηφίσουν ούτε καν τους εαυτούς τους στις εκλογές. Με χαρά αναδημοσιεύω κάποιες βασικές αρχές τους:
-Δώστε μας την ψήφο σας γιατί υπάρχουν τρόποι –τζιβάνες να εξάγουμε σε όλη την Ευρώπη (θέση για το Ευρωκοινοβούλιο).
-Πάνες και πολιτικούς πρέπει ν΄αλλάζουμε συχνά (θέση περί συνταγματικής αναθεώρησης)
-Άμα πάρεις λάθος τρένο, όπου και να κατέβεις λάθος θα είσαι (θέση περί δημοσίων μεταφορών και συγκοινωνιών)
-Άμα κάνεις αυτό που έκανες θα λαμβάνεις αυτό που λάμβανες (θέση περί συναλλαγών)
-Άνθρωπος ξενέρωτος ξύλο απελέκητο (θέση για την παιδεία)
-Δεν ξέρουμε τίποτα και θέλουμε να το μεταδώσουμε σ΄αυτούς που τα ξέρουν όλα (δεύτερη θέση για την παιδεία)
-Δεν αρκεί να έχεις στόχους πρέπει να ξέρεις και σημάδι (θέση για την επαγγελματική κατάρτιση)
-Μη γαμάς με το μυαλό σου και μη σκέφτεσαι με το πουλί σου (θέση για τη δημόσια υγεία)
-Όποιος νομίζει οτι κρεμόμαστε από τ΄αρχίδια του ας τα κόψει να πέσουμε (θέση για την εξωτερική πολιτική)
-Όποιος χάνει στην αγάπη κερδίζει χώρο στο κρεβάτι (θέση για το περιβάλλον)

30) Δημιουργία Ξανά ( Γλαύκος Τζήμερος)
Μια κίνηση με σεβασμό στη λεπτομέρεια! Εξ ου κι αν πας στη σελίδα τους και πατήσεις για να δεις τις Θέσεις τους θα διαβάσεις το εξής:
«Mετά από 2 μήνες κοινής εργασίας, 21 ομάδες της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, ΞΑΝΑ! ολοκλήρωσαν τα κείμενα των αναλυτικών πολιτικών θέσεών μας. Ωστόσο, η δουλειά δεν τέλειωσε. Αυτή τη στιγμή περνούν από το «φίλτρο» της ομάδας των νομικών και, σε δεύτερη φάση, από το «φίλτρο» της ομάδας των φιλολόγων που έχουν την επιμέλεια όλων των κειμένων μας. Ναι, είμαστε «ψείρες». Αλλά και γρήγοροι, αν σκεφθείτε τον όγκο της δουλειάς. Εν τω μεταξύ, κάθε ενότητα που θα ολοκληρώνεται θα αναρτάται στο site. Όσες είναι ακόμη υπό επεξεργασία επισημαίνονται με την ένδειξη: πλαίσιο αρχών. Θεωρήστε ότι σ’ αυτές είναι πιθανόν να υπάρξουν τροποποιήσεις (φυσικά, ελάσσονος σημασίας) αλλά και προθήκες τομέων που τώρα δεν μπορείτε να βρείτε στο site. Όσες δεν έχουν καμμία ένδειξη είναι οι ολοκληρωμένες. Όμως, επειδή η πραγματικότητα είναι πάντα ρευστή, κι επειδή συνηθίζουμε να ακούμε τις γνώμες των άλλων, μπορείτε να εμπλουτίσετε τις θέσεις μας καταθέτοντας τις απόψεις σας στο forum αυτού του site»

31) Παναθηναϊκό Κίνημα - ΠΑΝ.ΚΙ.- ( Γεώργ. Μπέτσικας)
Ψήφο στην Πανάθα ρε! Αφού δεν έχουν διοίκηση ας έχουν τουλάχιστον κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

32) Αξιοπρέπεια (συνδυασμός ανεξάρτητων υποψηφίων) - (Παν. Θεοδωρόπουλος)
Προπάντων Αξιοπρέπεια! Ανεξαρτησία, Αξιοπρέπεια και πού τη βρίσκετε την όρεξη ρε παιδί μου;

33) Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑ.Ε.Κ.Ε.) (Μ. Τζαλαζίδης).
Ένα πραγματικά ολιστικό κίνημα! Μόνο μια απορία έχω –τα οικόπεδα είναι άρτια και οικοδομήσιμα;

34) Δημοβούλιο Πολιτών - ('Αμεση) Δημοκρατία στην Πράξη (συνδυασμός ανεξάρτητων υποψηφίων) - ( Γ. Κόκκας)
Αυτά είναι! Άμα τρως πολλή πλατεία στο κεφάλι, το παθαίνεις το ελαφρύ εγκεφαλικό. Βγάζεις έναν τίτλο τίγκα στην ταυτολογία (καθότι Δήμος=πολίτες και βουλή=Δήμος), συνεργάζεσαι με μια κίνηση ντροπαλούλα η οποία βάζει μια παρένθεση στην «άμεση» δημοκρατία κοτσάρει κι ένα «στην Πράξη» για να μη νομίζουμε οτι είναι μόνο λόγια όπως οι αλλινοί και νάτος πάλι ο Κόκκας. Ο οποίος συμμετέχει γενικότερα στις εκλογικές αναμετρήσεις απ΄ότι θυμάμαι και πάντα με τραβούσε να τον ψηφίσω, καθαρά λόγω επωνύμου.

35) Περιφερειακή Αστική Ανάπτυξη (Π.Α.Α.) - (Νικ. Κολίτσης, μεμονωμένος υποψήφιος)
Αυτό τώρα είναι κόμμα ή ινστιτούτο; Πολυφωνικό πάντως είναι στα σίγουρα.

36) Τυραννοκτόνοι - Αθαν. Δασκαλόπουλος (μεμονωμένος υποψήφιος).
Ακόμα ένας πληθυντικός μεγαλοπρεπείας –άραγε οι τυραννοκτόνοι είναι και δακοκτόνοι ή θα πρέπει να απευθυνθούμε αλλού;

Αυτοί ήταν όλοι –36 κόμματα κατεβαίνουν στις εκλογές που ο κόσμος απαιτούσε τόσον καιρό! Φίλοι οι οποίοι μέχρι χτες ήταν στο «σιγά μην πάμε να ψηφίσουμε» σήμερα στέλνουν chain mail για να με προειδοποιήσουν σχετικά με το ότι η αποχή, το λευκό και το άκυρο πάνε στο πρώτο κόμμα κυρίως. Χαίρομαι που συμφώνησαν με όσα έλεγα παλιότερα. Κι επειδή υποστήριζα οτι εξίσου χαμένη είναι η ψήφος σε κόμμα που δεν μπαίνει στη βουλή, καταλήγω με το ερώτημα: τι διάολο να ψηφίσω ρε παιδιά; Φαγωθήκατε με τις εκλογές –δε με βοηθάτε και λίγο τώρα; Είμαι πρόθυμος, καλόβολος και καταδεκτικός τύπος –για ρίχτε προτάσεις....

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Ποιος είναι ο μελλοντικός κόσμος

Εμείς τώρα (αύριο δεν ξέρω) λογιζόμαστε για άνθρωποι κι ως εκ τούτου ζούμε σε κοινωνίες. Αυτές τις κοινωνίες δυο πράγματα τις καθορίζουν: η ιδεολογία και οι καθημερινή πρακτική. Άτιμο πράμα η ιδεολογία –εκεί που λέει ο Ιάπων οτι μάς τελείωσε, εκεί ακριβώς υπάρχει, ζει και βασιλεύει http://themotorcycleboy.blogspot.com/και τον κόσμο κυριεύει.

Διότι –τι είναι η ιδεολογία; Μαρξισμός, αναρχισμός, σοσιαλισμός, κομμουνισμός άντε και καπιταλισμός, θα σου απαντήσει ο φωστήρας. Ναι μεν –αλλά όχι. Αυτές είναι κάποιες ιδεολογίες κι εγώ δεν ρώτησα τα ονοματάκια τους, άλλο ρώτησα. Ιδεολογία, το λοιπόν, είναι η εικόνα που έχουμε για τον μελλοντικό κόσμο. Και αυτή η εικόνα θα ενδιέφερε μονάχα τους συγγραφείς επιστημονική φαντασίας αν δεν καθόριζε την καθημερινή πρακτική μας. 

Πρόσεξε τώρα απλούν παράδειγμα: Βγαίνει ο άτομος στον τηλεοπτικό καφενείο (το οποίο μπορεί και να είναι το Λουι Σεζ βιτρώ σαλονάκι μας) και αναλύει περί του οτι πέθαναν οι ιδεολογίες κι αυτά είναι αναχρονιστικά πράγματα του προπερασμένου αιώνος όταν κυκλοφορούσαν ακόμα τα γκαζοζέν. Τι θέλει να πει ο φιλόσοφος; Εγώ το καταλαβαίνω ως «οι παλιές ιδεολογίες δεν ισχύουν πια κι έχουν αντικατασταθεί από καινούργια ή, άντε, καινούργιες». Δηλαδή ο κομμουνισμός πέθανε, τώρα υπάρχει, ας πούμε, ο οτιαρπαξειοκωλισμός. Εντάξει –αλλά γιατί δεν το διατυπώνει έτσι, να καταλάβουμε κι εμείς οι ανιστόρητοι;
Επειδή αν το έλεγε τοιουτοτρόπως θα έπρεπε, για παράδειγμα, να μπει σε μια κουβέντα περί του τι λέει λάθος ο κομμουνισμός και περί του πόσο παρωχημένος είναι σε σχέση με την ιδεολογία την οποία αυτός υποστηρίζει. Πράγμα δύσκολο έως και ακατόρθωτο –όχι επειδή ο κομμουνισμός δεν έχει θεωρητικά λάθη, ούτε επειδή δεν είναι παρωχημένη θεωρία, αλλά επειδή ο φιλόσοφος του παραδείγματός μας δεν κατέχει τι πρεσβεύει ο κομμουνισμός! Αν τον στριμώξεις, το πολύ να σου αρχίσει τα περί αιμοσταγούς Στάλιν, πατερούληδων, στρατοπέδων συγκέντρωσης κ.λ.π. –δηλαδή, θα φύγει από το θεωρητικό επίπεδο και θα πάει στην πρακτική εφαρμογή! Μπινιά; Τεράστια. Διότι από τη μια, θέτει την πρακτική εφαρμογή μιας ιδεολογίας και από την άλλη, σου αντιπαραθέτει την θεωρητική θεμελίωση της ιδεολογίας που αυτός πρεσβεύει! Σα να λέμε δηλαδή –ποιος μπορεί να εξολοθρεύσει περισσότερους κακούς, ο «με λένε Τριντιτά και βαράω δυνατά» ή ο Σούλης, άρτι αποφοιτήσας της σχολής Σοτοκάν Καράτε Ντο; Προφανώς, όσο και να χτυπάει τον κώλο του κάτω ο Σούλης, ο Τρινιτά θα δέρνει πάντα περισσότερους καθότι πλάσμα φανταστικό που κάνει ότι γουστάρει ο σκηνοθέτης.

Πάμε τώρα σε πιο σύγχρονα πράγματα –σημερινά δηλαδή.

Υπάρχει μια κυρίαρχη ιδεολογία στον κόσμο που αντιδρά (διαδηλώνει, γιαουρτώνει, φασκελώνει, «δεν πληρώνει» κλπ) εκεί έξω και υπάρχει μια δευτερεύουσα (σε σχέση με το πλήθος των υποστηρικτών) ιδεολογία:

-Η κυρίαρχη ιδεολογία, σύμφωνα με τις δηλώσεις των υποστηρικτών της μοιάζει να είναι ο παρελθοντολάγνος εθνικισμός. Οι Έλληνες, αυτός ο περιούσιος λαός που συμμετείχε περήφανα σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις (χάνοντας την πρόκριση στα τελευταία λεπτά με αυτογκόλ -αλλά μην αφήνεις τις λεπτομέρειες να σου χαλάνε το τριπάκι) διεκδικούν την επιστροφή στις ρίζες της φυλής, τουτέστιν στο «Ελλάς, Ελλήνων χριστιανών», στο «είμαστε έθνος ανάδελφο» και στο «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Οι αλλόθρησκοι Ευρωπαϊστές θέλουν να μας υποδουλώσουν, ως συνήθως, κι εμείς αγωνιζόμαστε «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Από τις σημαίες στην πλατεία Συντάγματος, στα γιουχαϊσματα των πολιτικών με την ιαχή «προδότες», μέχρι και στην αυτοκτονία εκείνου του γεράκου –οι ιδεολογικές καταβολές μοιάζουν κοινές.
 Έγραψα περί αυτοκτονίας –ας κάνω μια διευκρίνηση: Σέβομαι την απελπισία του ανθρώπου, αγανακτώ με τα όσα φέρνουν τους ανθρώπους σε τέτοια κατάσταση (και δεν μιλάω μονάχα για την «κυβέρνηση Τσολάκογλου» αλλά και για τους σιχαμερούς δημαγωγούς των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, τύπου Τράγκα και τους δημογέροντες τύπου Θεοδωράκη οι οποίοι οδηγούν το κοινό τους στην παράνοια για δικά τους συμφέροντα), αλλά η συγκεκριμένη αυτοκτονία δεν σημαίνει κάτι περισσότερο για μένα. Αντιθέτως, εκείνος ο Αλβανός που κρεμάστηκε στην Ιεράπετρα τις ίδιες μέρες επειδή δεν είχε να θρέψει τα παιδιά του, αλλά πήγε σχεδόν άκλαυτος, είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη ένα τρομακτικό παράδειγμα του οτι αυτό το κράτος σκοτώνει τους ανθρώπους που το κατοικούν. Κλείνω την παρένθεση.
Ποιος είναι ο μελλοντικός κόσμος τον οποίο ατενίζει η συγκεκριμένη ιδεολογία; Μια Ελλάδα που θα κυβερνάται από «φωτισμένους πολιτικούς» (κάτι σαν τον γερο Καραμανλή ή τον Παπαντρέα ας πούμε), μια Ελλάδα την οποία όλος ο κόσμος θα χαρτζιλικώνει τζάμπα και βερεσέ (καθότι όλος ο κόσμος μάς χρωστάει), μια Ελλάδα τσαχπίνα την οποία όλοι θα θαυμάζουν αλλά κανένας δεν θα μπορεί να μιμηθεί, μια Ελλάδα, κοντολογίς, όπως ακριβώς μας την υποσχέθηκαν οι «φωτισμένοι» του παρελθόντος –μέσα αλλά και έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, κέντρο του κόσμου και σημείο αναφοράς. Ε, άμα γίνουμε και «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών» ακόμα καλύτερα!

-Η δευτερεύουσα ιδεολογία, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις των υποστηρικτών της, μοιάζει να είναι ο εξ αποκαλύψεως μηδενισμός. Δηλαδή, μας έχει αποκαλυφθεί από κάποιες Άγιες Γραφές (V for Vendetta, τα ευαγγέλια του Ντουρούτι ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο) οτι ο κόσμος θα αλλάξει μόνο εφόσον καταστραφεί –εξ ου κι όπου βλέπουμε μπάχαλο τρέχουμε να συνδράμουμε.

Σύμφωνα με τις ιδεολογίες καθορίζονται και οι πρακτικές –το είπαμε αυτό. Στην περίπτωση των εξ αποκαλύψεως μηδενιστών η πρακτική εφαρμογή κάνει μπαμ όπως ακριβώς και μια μολότωφ –εύκολα την διακρίνουμε, ακόμα ευκολότερα την ακούμε. Ακόμα δυνατότερο μπαμ κάνει βέβαια η αγωνιώδης προσπάθεια προσεταιρισμού του οποιουδήποτε «τα βάζει με το κράτος», είτε αυτός είναι ληστής ψιλικατζίδικου, είτε οδηγός του ΟΑΣ, είτε ταρίφας, είτε ακραιφνής εθνικόφρονας.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των «κάθε πέρσι και καλύτερα» εθνικιστών. Να στο εξηγήσω αυτό αναλυτικότερα:

-Έχω γράψει 320 φορές για το δημοψήφισμα Γιωργάκη και την έκπληξη που ένιωσα όταν αυτοί που απαιτούσαν να γίνει, άλλαξαν στάση με την προκήρυξή του. Παράλογο; Σε πρώτη φάση –ναι. Σε δεύτερη φάση (τρομερή φάση!) –καθόλου. Όσοι πρεσβεύουν την παραπάνω κυρίαρχη ιδεολογία δεν κάθονται να συνδιαλλαγούν  με τους «προδότες». Το πολύ να συζητήσουν μαζί τους αν προτιμάνε κρεμάλα στου Γουδή ή στου Μπαϊρακτάρη –αλλά μέχρι εκεί! Έχει και ο ανθρωπισμός τα όρια του! Οι άνθρωποι το δηλώνανε (κι εγώ ο βλάκας δεν ήθελα να τους ακούσω): «να φύγει ο Τζέφρι και μετά βλέπουμε». Έφυγε και είδαμε!

-Ένα άλλο θέμα που με απασχόλησε όλο αυτό το διάστημα είχε να κάνει με την αντίδραση του κόσμου η οποία ήταν αντιστρόφως ανάλογη του βαθμού στον οποίο τους έπλητταν τα εκάστοτε κυβερνητικά μέτρα.
Δηλαδή, ας πούμε, όταν μείωσαν τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τους κατάργησαν τα «δώρα» έγινε το αναμενόμενο πανηγυράκι της ΑΔΕΔΥ κι «έξω απ΄την πόρτα» κύριος! Το απέδωσα (τέτοιος κόπανος είμαι) στο οτι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοινωνική μειοψηφία, άρα δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο τα προβλήματά τους.
Ήρθε όμως στη συνέχεια ο Βαγγέλας να με βγάλει από την πλάνη. Χρατς μια αύξηση του «κεφαλικού φόρου», χρουτς ένα πιπέτο με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (άπαντα και τα δυο μέτρα καθολικής ισχύος για τους μικρομεσαίους) πάρτον κάτω τον τσολιά! Ε, σκέφτηκα, τώρα δεν γίνεται! Θα καεί ο πελεκούδης! Φυσικά, όταν πλήρωσα τις δόσεις μου σαν καλό παιδί, ο πελεκούδης καθόταν απέναντι από το ταμείο και με κορόιδευε πυρίμαχος. Κάτι διαμαρτυρίες «για το καλό» και αυτό ήταν όλο.
Είναι τώρα αυτός ο νόμος Κατσέλη (αρτοποιήματα μιλάμε!) όπου βοηθάει όσους χρωστάνε μέχρι σώβρακο στις τράπεζες. Καλός νόμος, σου δίνει μια βάση να πατήσεις, χρηματοδοτεί και το πρώτο νταραβέρι με τις τράπεζες μέσω δικηγόρων (βέβαια, το νταραβέρι αποτυγχάνει πάντα και το θέμα πάει σε δίκη την οποία πληρώνεις φρομ γιορ πόκετ), τέλος πάντων, «απ΄το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα». Είδε εκείνος ο καλός άνθρωπος (γιατί είναι καλός άνθρωπος –ρώτα όποιον υπερχρεωμένο να στο βεβαιώσει) ο Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή, οτι ο νόμος Κατσέλη έμπαζε από χίλιες πάντες και είπε να τον σουλουπώσει. Προς όφελος του υπερχρεωμένου και μπράβο τού ανθρώπου –έφτιαξε λοιπόν μια τροπολογία για να γλιτώνει ο υπερχρεωμένος το σπιτάκι του, να γλιτώνει τη δέσμευση του τραπεζικού του λογαριασμού αν έχει κάτω από 2 χιλιαρικάκια και να μη χρειάζεται να προηγηθεί της δίκης προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού (άρα να τρέχουν οι τόκοι), εφόσον μέχρι σήμερα δεν υπήρξε διάθεση συνεργασίας από τις τράπεζες. Καλά μέχρι εδώ; Φάε τώρα το πρώτο λάκτισμα –η τροπολογία πριν κατατεθεί στη Βουλή ξεχείλωσε ολίγον τι προκειμένου να χωρέσει και τους επιχειρηματίες που έχουν πάρει μικροδάνεια. Τώρα, τι σχέση έχω εγώ ο μαλάκας ο υπερχρεωμένος καταναλωτής με τον άλλο που πήρε δάνειο για να βγάλει κέρδος από τη δική μου κατανάλωση –μόνο η κούτρα του Κουτρουμάνη ξέρει! Ο οποίος Κουτρουμάνης κατέθεσε μεν την τροπολογία αλλά την απέσυρε «διότι δεν είχαμε συνεννοηθεί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» και με τον Άνακτα της Δανιμαρκίας μη σου πω! Τσίμπα ένα ακόμα βολ πλανέ λοιπόν –παραιτήθηκε κι ο καλός άνθρωπος ο Γενικός (μπράβο του ξανά) και δήλωσε ο Κουτρουμάνης οτι ‘ντάξει ρε παιδί μου, τα συμφωνήσαμε με τους Ευρωπαίοι και όλα καλά αλλά κοίτα ένα περίεργο πράμα –έκλεισε η Βουλή κι έμεινα με την τροπολογία στο χέρι! Αυτά είναι τα γεγονότα και απορώ εγώ: δεν ισχύει οτι ένα τεράστιο ποσοστό Ελλήνων είναι υπερχρεωμένοι; Πώς αντέδρασαν σε όλο αυτό το σήριαλ; Ε, Πώς; Α –μάλιστα! Δεν τους ενδιέφερε το όλο ζήτημα; Ή ντράπηκαν (σαν τις πουτάνες που τους φεύγει πόντος από το καλσόν) για να μη φανεί οτι χρωστάνε;

Ρεζουμέ –τρία στα τρία. Δεν μας αφορά το τι κάνουν οι «δοσίλογοι» εμείς είμαστε υπεράνω –θέλουμε να φύγουν. Κι αν μας στοιχίσει κάτι παραπάνω –δε βαριέσαι; Μπροστά στην εθνική περηφάνεια –τι είναι τα φράγκα;

Αυτά είναι κάποια παραδείγματα συνεπούς στάσης, σύμφωνης με την κυρίαρχη ιδεολογία. Η οποία κυρίαρχη ιδεολογία εντοπίζεται μέχρι και στις (ο Αλλάχ να τις κάνει) δημοσκοπήσεις των ημερών. Πάρε για παράδειγμα την τελευταία δημοσκόπηση (η οποία βεβαίως είναι κάργα αντιεπιστημονική από τη στιγμή που το «δεν έχω αποφασίσει τι θα ψηφίσω» συγκεντρώνει μεγαλύτερο ποσοστό από το πρώτο κόμμα). Ακόμα κι έτσι όμως -18,2 πιάνει η ΝΔ, 4 το Λάος, 7 οι καταΚαμμένοι και 3,1 η Χρυσή Αυγή –το όλον μάς αθροίζει 32,3. Πάει να πει –ο ένας στους τρεις ερωτηθέντες δήλωσε περήφανα οτι γουστάρει «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Βάλε από δίπλα και τους μη καταμετρηθέντες ΕΠΑΜίτες, βάλε και τους Σπινθηροβόλους δημογέροντες, βάλε κάτι Άρματα Πολιτών Δημαρώδη –άνετα βγάζεις το μεγαλύτερο ποσοστό του «αγανακτισμένου πλήθους» της κάθε πλατείας Συντάγματος.
Κι από αυτό μπορείς να κατανοήσεις την πρεμούρα που έχει πιάσει κάμποσους για εκλογές –έχουν άποψη οι άνθρωποι και έχουν και εκφραστές της άποψής τους (ιδεολογικούς εκφραστές) γι΄αυτό βιάζονται να πάνε να τους ψηφίσουν.

Θέλεις κι άλλη απόδειξη; Το Πασόκ εθνικίζει όσο μπορεί (προσπαθεί δηλαδή να προσεταιριστεί την κυρίαρχη ιδεολογία) –μέχρι και στρατόπεδα συγκέντρωσης τάζουν οι άνθρωποι!
Ο «Ελλάς –Ελλάς» Αντώνης Σαμαράς έδωσε προχτές μια συνέντευξη την οποία θα ζήλευε κι ο Μιχαλολιάκος (ούτε ο Άδωνης να του την έγραφε!). Κάθε δεύτερη κουβέντα φρόντιζε να υπενθυμίσει οτι θ΄αλλάξει τον νόμο Ραγκούση περί ιθαγένειας (δηλαδή, εμείς αδερφούλη είμεθα οι ντεκλαρέ φασίστες –μην ψήνεσαι από τους ιμιτασιόν του Πασόκ). Υπενθύμισε οτι θα βγάλει τις κουκούλες από τους αντιεξουσιαστές (και, καθότι τσίπης λέω εγώ, θα τις δώσει στους ΜΑΤατζήδες να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός με τζάμπα έξοδα). Δήλωσε οτι θα μπει μέσα στο Πολυτεχνείο (δεν είναι κακή η δια βίου μάθηση –λέω εγώ) για να βρει τον σταθμό του ιντυμήντια γιατί αυτοί γράψανε την προκήρυξη για τη βόμβα στο Μετρό (να μπει μετά και στα γραφεία των εφημερίδων γιατί κι εκεί γράφουν προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων –πώς; απλώς τις αναδημοσιεύουν; άντε ρε –πού θα αμφισβητήσεις τον Αντώνη!) Σε κάποια φάση κάτι πήγε να του ξεφύγει για τις δικαιοδοσίες της αστυνομίας οι οποίες θα αυξηθούν, αλλά το μάζεψε άτσαλα.

Τι μένει; Ας πούμε η «Αριστερά» -το ΚΚΕ δηλαδή το οποίο ανεμίζει το λάβαρο του εθνικισμού (πατριωτισμό το λέει) εδώ και κάτι χρόνια κι ο Τσίπρας με το «ελληνόμετρό» του. Θέλεις κι άλλα ή χόρτασες;

Εγώ πάντως ναι. Και χαίρομαι δηλαδή αν θες να ξέρεις γιατί ζω σε μια χώρα με προοπτικές αναγέννησης –μόνο το πουλί (ο φοίνικας) μάς λείπει κι ο κοντός με το σκοροφαγωμένο μουστάκι για να δούμε «ένα καλύτερο αύριο» αλλά πού θα πάει; Οι ηγέτες είναι γεννήματα των καιρών όπως θα σου πει ο κάθε διαβασμένος μαρξιστής. Άντε να δούμε!