«Τέρμα το
διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα/ πίσσα και πούπουλα για σένα πριγκηπέσα», το θυμάσαι το τραγουδάκι; Τώρα που μας
τελειώσανε οι εκλογές, καλά θα κάνεις να το παίζεις συχνά για να μην ξεχνιέσαι.
Τέρμα φιλαράκο.
Η πλατεία
Αγανακτισμένων έκανε καλή δουλειά, όσο να πεις! Πέρασε τις κρεμάλες, τα Γουδιά
και τα γουδοχέρια (εσύ είσαι το γουδοχέρι μαλάκα μου), πέρασε το επαναστατικό
σύνθημα «να φύγει ο Τζέφρι με ελικόπτερο και βλέπουμε» (έφυγε χωρίς
ελικόπτερο και είδαμε!) –και μαζί πέρασε τους συνωμοσιολόγους του Πάνου Νταν
Μπράουν Καμμένου και τα κτήνη της Χρυσής Αυγής. Δε σε χαλάγανε όσο
κουνούσαν τις σημαίες δίπλα σου, δεν σε χαλάγανε όσο απαγορεύανε στα
αριστερίστικα γκρουπούσκουλα να πάρουν το λόγο, δεν σε χαλάγανε όσο απαγορεύανε
τις ιδεολογίες (πολύ σικ –έτσι;) –τώρα λοιπόν μη βγαίνεις κι από πάνω.
Επειδή εσύ μας τους φόρτωσες φιλαράκο κι όχι μόνο αυτό αλλά δεν έκανες τίποτα
για να τους ξεφορτωθούμε στη συνέχεια. Ρε, μήπως τελικά αυτά γουστάρεις;
Ιστορίες για ψεκασμούς που μας αλλοιώνουν τη συνείδηση (δεν ψεκάσανε φέτος
γαμώτο -μας έχουν ξεσκίσει τα κουνούπια!) και ξύλο σε μοναχικούς μελαψούς;
Μήπως κατά βάθος, μέσα σου δηλαδή, είσαι ένας Ζάχος Χατζηφωτίου που λαχταράς
την παλιά Αθήνα, με τις λατέρνες, τα γιασεμιά και τους συνταγματάρχες της; Μήπως;
Τέρμα και το παραμύθι
με τους διεφθαρμένους πολιτικούς που κλέψανε και ξεπουλήσανε το λαό. Κοντά 42%
πήρε η ΝΔ με το Πασόκ, άμα βάλεις και το ποσοστό του πρώην υπουργάρα Καμμένου
φτάνεις 49,45% (Πες 50. Γιατί να πω 50; Για λόγους στρογγυλοποίησης –θα πάμε
κόντρα στην αριθμητική τώρα;) Και μη μου πεις οτι αυτά τα ποσοστά δεν
αντικατοπτρίζουν την κοινωνική τάση γιατί άμα σου βάλω από δίπλα και το 37,53
της αποχής (Πες 38. Όχι ρε, δε λέω 38 γιατί αν το πω, 38 θα είναι οι ώρες
σου!) θα πάρουμε τα βουνά να ψάχνουμε για πεταλίδες. Ο λαός μίλησε. Ο
κυρίαρχος! Ο σοφός! Ο Αη Λαός (που έλεγε κι ο Λάγιος), ο πρωτοξάδερφος του Αη
Γαμής αν έχεις ακουστά! Το πήρες το μήνυμα; Για αφουγκράσου!
«Καλά της
έκανε της Κανέλη –το παλικάρι αμύνθηκε!», «ο Χίτλερ δεν έχει κριθεί ακόμα από
την ιστορία», «Θα καθαρίσουμε τον τόπο από τους μετανάστες, θα τους πετάξουμε
έξω από τα νοσοκομεία και θα διώξουμε τα παιδιά τους από τα νηπιαγωγεία και
τους βρεφονηπιακούς». Τα
άκουσες αυτά –όσο αφουγκραζόσουν; Στ΄αρχίδια σου –έτσι; Τι σε νοιάζει; Έχουν
και κάποια δίκια οι Χρυσαυγίτες, είχε και πλάκα το χαστούκι του Κασιδιάρη
–σκέτο κάψιμο μάγκα μου! Πάω για μπάνιο –τι με νοιάζει κι άμα βγουν;
Ανοίγω μια
παρένθεση και επισημαίνω:
-Μισός πούστης
δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να ρωτήσει αυτούς τους λεβέντες τι εννοούν όταν λένε
οτι ο Χίτλερ δεν έχει κριθεί ακόμα από την ιστορία; Δηλαδή όλοι αυτοί οι
ιστορικοί που έχουν γράψει για τη μάστιγα του ναζισμού είναι ανύπαρκτοι; Όλοι
οι ψυχίατροι που φέρνουν σαν παράδειγμα ψυχωσικής σχιζοφρένειας τον Αδόλφο
είναι άσχετοι; Ποια είναι αυτή η πουτάνα η ιστορία που θα κρίνει τον Χίτλερ και
πότε θα το κάνει; Όταν αναγορεύσουμε επίτιμο διδάκτορα τον Πλεύρη κι επίτιμο
δικτάτορα τον Μιχαλολιάκο; Κι αν είναι έτσι δηλαδή, πώς αποφαίνονται τα
παλικάρια οτι ο Στάλιν ήταν δολοφόνος; Αυτόν πότε πρόλαβε και τον έκρινε η
ιστορία; Κανένας δημοσιογράφος δεν είχε αυτή την απορία;
-Λέγανε παλιά οι
αριστεροί διανοούμενοι (π.χ. Γκράμσι) ότι ο φασισμός είναι το αποκούμπι του
αστισμού, σήμερα έχουμε στη φυλακή κάτι πιτσιρικάδες που βάζανε μπόμπες σε
κατσαρόλες και τις σκάγανε έξω από γραφεία πολιτικών και οι Χρυσαυγίτες που
μαχαιρώνουν κόσμο (και μάλιστα προπαγανδίζουν την δράση τους από τα Μέσα)
θεωρούνται κοινοβουλευτικό κόμμα, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας –μήπως
είχαν τελικά δίκιο εκείνοι οι αριστεροί; Μήπως η μαλακία της Σέχτας και των
Πυρήνων ήταν οτι δεν κατέβασαν έναν συνδυασμό στις εκλογές;
-Οι υπόδικοι δεν
έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές στο επίπεδο του εκλέγεσθαι –το λέει ο
νόμος. Γιατί δεν εφαρμόστηκε ο νόμος;
Κλείνω την παρένθεση
με ένα συμπέρασμα: η απάντηση στη βία δεν μπορεί να είναι η επιλεκτική βία!
Θα σου πω την
αμαρτία μου –και μη γελάσεις –όμως κάποια στιγμή τα πίστεψα όλα αυτά. Πίστεψα
οτι είχα πέσει έξω στην εκτίμησή μου οτι ζω σε μια κάργα φασιστική χώρα. Πίστεψα
οτι είχα κάνει λάθος, πίστεψα οτι όλοι αυτοί που μιλούσαν εκεί έξω εννοούσαν κάποια
απ΄όσα έλεγαν. Έκανα μάλιστα κι ένα ποστ όπου εξηγούσα τους λόγους για
τους οποίους θα ψήφιζα Σύριζα. Μέχρι που ήμουν και σίγουρος ο ηλίθιος οτι το
βράδυ των εκλογών θα πανηγυρίζαμε την πρώτη «αριστερή» κυβέρνηση της χώρας
–μιλάμε για τόσο βόιδι! Και ήρθαν τα αποτελέσματα να μου δείξουν οτι οι
προσδοκίες είναι όμορφο πράγμα επειδή σχεδόν ποτέ δεν εκπληρώνονται.
Άκουσα τους
«προοδευτικούς» να λένε: «ο λαός φοβήθηκε»! Άκουσα τους δημοσιογράφους
να σχολιάζουν: «το δίλημμα ευρώ ή δραχμή καθόρισε την ψήφο». Άκουσα και γέλασα πριν με πιάσουν τα νεύρα
μου. Ο λαός φοβήθηκε μην τον πάει στη δραχμή ο Τσίπρας, όπως ο λαός
παραπλανήθηκε από τον Σημίτη και έπαιξε στο χρηματιστήριο, όπως ο λαός πίστεψε
τον Γιωργάκη όταν έλεγε οτι «λεφτά υπάρχουν» -ρε, σε ποιον τα πουλάτε
όλα αυτά; Ο λαός –μια μεγάλη μερίδα του πάντως –ήθελε να κονομήσει από τις
φούσκες του χρηματιστηρίου –αεριτζίδικα λεφτά –και γι΄αυτό πούλησε μέχρι
σώβρακο για να παίξει. Ο λαός –μια μεγάλη μερίδα, το ξαναγράφω -πήρε χαμπάρι
οτι δεν υπήρχε άλλη μάσα από τον Χονδρό και ψήφισε τον Γιωργάκη με την ελπίδα
να αλλάξουν τα κόζια και να ξαναμασήσει. Ο λαός –περισσότεροι απ΄όσους
φαντάζεσαι –άκουσε τους Συριζαίους να μιλάνε για φορολόγηση της μεγάλης
περιουσίας και θυμήθηκε οτι έχει εξοχικό, άσε που παίρνει και κάτι ενοίκια
μαύρα... Αποφάσισε λοιπόν να ψηφίσει Αντώνη ελπίζοντας να πέσουμε σύντομα στη
δραχμή κι έτσι να αγοράσει κοψοχρονιά ότι ακίνητο δημεύεται με τα ευρώ που έχει
ήδη καβατζάρει. Αυτός είναι ο λαός. Ο Αη Λαός!
Αυτός μόνο;
Όχι βέβαια!
Υπάρχουν κι εκείνοι που προτίμησαν να μην ψηφίσουν αλλά από αύριο θα βγουν να
διαμαρτύρονται για τη χούντα. Εκείνοι που ήδη σήμερα βρίζουν τον Κουβέλη επειδή
θα μπει στην συγκυβέρνηση –ε, λοιπόν, εγώ αυτό δεν το καταλαβαίνω! Ήρθα εγώ
κύριέ μου να σου κάνω μανούρα εκεί που πίνεις τον φρεντουτσίνο σου; Ήρθα να σου
πω οτι τα κροκ είναι πασέ από τον καιρό της Χάιντι; Ήρθα να σου πω οτι οι
απόψεις σου είναι ηλιθιωδώς ηλίθιες και καρφώνουν την ασχετοσύνη σου; Όχι –δεν
ήρθα γιατί δεν με ενδιαφέρεις. Εσύ λοιπόν τι γουστάρεις τώρα και έρχεσαι να μας
καταθέσεις την βαρύγδουπή σου περί των πολιτικών θεμάτων; Κάτσε να δεις καμιά
εθνικάρα και να πανηγυρίσεις την Καραγκούνα (όποιος δει το βιντεάκι των
Γερμανών με το μοντάζ Καραγκούνη - Ντε Νίρο, θα φτιάξει καινούργιο συκώτι!) πες
μας κιόλας οτι θα γαμήσουμε τη Μέρκελ αν ο ταβερνιάρης από το Εστορίλ καταφέρει
να κατακρεουργήσει για μια ακόμα φορά το ποδόσφαιρο την Παρασκευή –και άστα τα υπόλοιπα. Δε
συμμετέχεις, αφήνεις άλλους ν΄ αποφασίζουν για σένα όσο πληρώνεις σα μαλάκας
–τραβήξου λοιπόν παραδίπλα γιατί τζάμπα σπαταλάς το καυσαέριο της ατμόσφαιρας.
Θα πεις, υπάρχουν
και οι ψηφοφόροι του Σύριζα, 26,89% (Να πω 27; Θα το πω του κιαρατά!), οι
οποίοι έχουν κάθε δικαίωμα να.... τι; Να διαμαρτύρονται; Δε νομίζω –ο λαός
ψήφισε και ανέβασε τα ποσοστά τους. Να αγωνίζονται; Σαφώς και περιμένω να το
δω, επειδή, απ΄όσο θυμάμαι, μόνο επί Πασόκ βγαίνει ο Συνασπισμός στους δρόμους
–όταν φοβάται μη χάσει ψήφους –επί Ν.Δ. θυμάμαι οτι είχανε πέσει στην
περισυλλογή και έψαχνε ο Αλαβάνας πώς θα καπελώσει τους φοιτητές που δεν θέλανε
τον νόμο-πλαίσιο, τους μαθητές που φωνάζανε για τη δολοφονία του
Γρηγορόπουλου, τους χαλβάδες τους μπλόγκερς με τα μαύρα... Δεν ήταν ώριμες οι
συνθήκες για ταξική πάλη, μάλλον... Ε, τώρα που σαπίσανε οι συνθήκες, τους
περιμένω στους δρόμους. Είναι και για δικό τους συμφέρον –δεύτερο κόμμα
βλέπεις! Στους δρόμους σύντροφοι –θα ΄ρθω κι εγώ μαζί σας αυτή τη φορά. Όταν θα
διαδηλώνετε εναντίον των τραπεζών που μας έχουν πνίξει, όταν θα διαδηλώνετε
κατά της οριζόντιας φορολόγησης, όταν θα διαδηλώνετε εναντίον των νέων μειώσεων
μισθών, όταν θα απαιτείτε την ποινική καταδίκη των Χρυσαυγιτών –εντάξει; Και μη
με ρωτήσετε σύντροφοι γιατί θα έρθω μαζί σας τώρα αλλά δεν ερχόμουν πριν
επειδή θα με αναγκάσετε να σας υπενθυμίσω οτι ποτέ, σύντροφοι, ποτέ μέχρι τώρα
δεν διαδηλώσατε για τέτοια πράγματα. Μονίμως στη γενικότητα, στο λίγο απ΄όλα
και στο τέλος τίποτα. Διαδηλώνατε, ας πούμε, κατά του Μνημονίου γενικώς
–πέρναγε το Μνημόνιο από τη βουλή κι όταν μας τη χώνανε ειδικώς με τους εφαρμοστικούς νόμους κάνατε
ενδοσκόπηση. Ελπίζω τώρα να γίνετε κάπως πιο συγκεκριμένοι, όχι για άλλο λόγο
μα επειδή ο κόσμος που σας ψήφισε για κάποιο διάστημα θα σας υπολογίζει κιόλας.
Δεν είναι καθήκον του αριστερού η ενδυνάμωση της ταξικής συνείδησης; Άντε να
δούμε...
Και για να
τελειώνουμε –οι εκλογές που τόσο πολύ ήθελε ο κόσμος έγιναν (όπως όλα δείχνουν)
για να έχουμε πρωθυπουργό τον Αντωνάκη τον Σαχλαμαρά στη θέση του Παπαδήμου και
για να μπει η Χρυσή Αυγή στη βουλή (άντε και για φύγει το Λάος). Είσαι
ευχαριστημένος λεβέντη μου; Νιώθεις όμορφα;
Εγώ πάντως, αφού
άρχισα τραγουδιστά το ποστ, λέω έτσι και να το κλείσω παραθέτοντας στίχους
βαρυσήμαντους: «άμα το λέει η σούφρα σου/ έλα και πες μας πάλι/ πώς θα γεμίσει
το χασίς/ το άδειο σου κεφάλι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου