
επιστράτευση των εκπαιδευτικών θα προχωρήσει η κυβέρνηση. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους.
Η επιστράτευση των εκπαιδευτικών θα γίνει μόλις επιδοθεί η απόφαση της ΟΛΜΕ για απεργία μέσα στις εξετάσεις, αν και υπήρξε η σκέψη να επιστρατευθούν οι καθηγητές πριν ανακοινώσουν την απεργία και να επιστρατευθούν και οι μαθητές και να δώσουν Πανελλαδικές σήμερα -όλα τα μαθήματα-, ώστε να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Φυσικά, τα δικά τους παιδιά πάνε σε ιδιωτικά σχολεία και σπουδάζουν ή θα σπουδάσουν στο εξωτερικό γιατί δεν καταδέχονται να τα στείλουν μαζί με τα υπόλοιπα για τα οποία κόβουν φλέβες αυτές τις ημέρες, αν και στην πραγματικότητα τα έχουν γραμμένα στ’ αρχίδια τους.
Και όλοι μιλούν για τις Πανελλαδικές εξετάσεις -σαν οι εξετάσεις να είναι ο προορισμός της εκπαίδευσης και όχι η μόρφωση-, και κανείς δεν λέει πως όλο το σύστημα της εκπαίδευσης είναι εντελώς για τον πούτσο , αφού κατάφεραν να μετατρέψουν τους δασκάλους σε υπαλληλάκους και τους μαθητές σε ζόμπι.

Κι αντί μια ολόκληρη κοινωνία να είναι στα κάγκελα και να στέκεται στο πλευρό των εκπαιδευτικών με τους οποίους τα παιδιά τους περνάνε περισσότερο χρόνο απ’ ότι με τους ίδιους -και, άρα, είναι προς το συμφέρον σου, φτωχέ μαλάκα, αυτοί οι άνθρωποι να ζουν αξιοπρεπώς-, ακούς να αναπαράγονται σχεδόν από όλους οι απίστευτες μαλακίες των ξεπουλημένων τηλεδημοσιογράφων για τις λίγες ώρες που δουλεύουν οι καθηγητές, λες και δεν πήγαμε όλοι στο σχολείο και δεν ξέρουμε από τη δική μας εμπειρία πως δάσκαλοι και καθηγητές δεν έχουν μόνο τις ώρες διδασκαλίας αλλά ένα σωρό άλλες εργασίες και υποχρεώσεις μέσα στο σχολείο αλλά και στο σπίτι τους.

Και η κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα παίζει το παιχνίδι του σάπιου συστήματος και στρέφεται κατά της άλλης και προσπαθεί να την τραβήξει κι αυτήν προς τα κάτω, αντί να ακολουθήσει αυτήν που δίνει τον αγώνα της για αξιοπρέπεια.
Αλλά εγώ, φτωχέ μαλάκα, που στη ζωή μου, εκτός από τους γονείς μου, δεν αγάπησα κανέναν όσο αγάπησα πέντε έξι Δασκάλους που με ξεστράβωσαν και μου άνοιξαν πόρτες και παράθυρα και προσπάθησαν να με πείσουν πως έχω κι εγώ κάποια αξία σε αυτή τη ζωή -και θα τους είμαι αιώνια ευγνώμων γι’ αυτό- έχω να σου πω πως, όταν σε έκαναν να πιστέψεις πως ένας Δάσκαλος είναι ένας ξεφτίλας και ένας τίποτας μπροστά στους οικονομικούς νταβατζήδες, τους Πρετεντέρηδες, τα ξέκωλα και τα λαμόγια που έχουν κατακλύσει τον τόπο, τελείωσες σαν άνθρωπος.
Οπότε, ζήσε τώρα μέσα στη σκλαβιά και στον βούρκο, και ρίξε εκεί και τα παιδιά σου που τόσο πολύ τα αγαπάς.
Εγώ θα είμαι πάντα με τους Δασκάλους γιατί μου έδειξαν τον ουρανό.pitsirikos

Διαβάζω άρθρα για το ποιος φταίει που δεν αποφάσισαν οι καθηγητές να κάνουν απεργία.
Η ΟΛΜΕ υποστηρίζει πως φταίνε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ που δεν στήριξαν τους καθηγητές με απεργία την Παρασκευή.
Κατ’ άλλους, φταίει η ΔΑΚΕ (συνδικαλιστές της Νέας Δημοκρατίας), φταίει η ΠΑΣΚΕ (συνδικαλιστές ΠΑΣΟΚ) και η Αυτόνομη Παρέμβαση (συνδικαλιστές ΣΥΡΙΖΑ).
Αν δεν κάνω λάθος, το «Α» στη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ σημαίνει «ανεξάρτητη». Η Παρέμβαση είναι «αυτόνομη».
Το πώς γίνεται να είσαι ανεξάρτητος και αυτόνομος, όταν είσαι όργανο της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω.
Πριν από μερικά χρόνια, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε σε έναν Έλληνα φίλο που γεννήθηκε και ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι στην Ελλάδα τα συνδικάτα ελέγχονται από τις κομματικές παρατάξεις, και δεν μπορούσε να το καταλάβει με τίποτα.
Στις πολύ καπιταλιστικές ΗΠΑ υπάρχουν τα Union που είναι πραγματικά Union. Κι όταν αποφασίζουν απεργία, πέφτουν κορμιά.
Τώρα βρίζουν τους καθηγητές όσοι ήταν στο πλευρό τους τόσες ημέρες, και τους αποθεώνουν -για την «ωριμότητα» που επέδειξαν να μην κάνουν απεργία- όλοι όσοι τους έβριζαν.
Αλήθεια, όταν το όνειρο της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων είναι να διοριστούν στο Δημόσιο, πώς μπορούμε να περιμένουμε αντίσταση από τους καθηγητές;
Η παγίδα ήταν όταν μετέτρεψαν τους εκπαιδευτικούς –κατά την γνώμη μου, τα σημαντικότερα πρόσωπα για μια κοινωνία- σε δημόσιους υπαλλήλους.
Διαφορετικά, δάσκαλοι και καθηγητές θα ήταν μπροστάρηδες σε κάθε αγώνα, θα είχαν στο πλευρό τους τους μαθητές τους, και θα έδειχναν τον δρόμο σε όλη την κοινωνία.
Η απεργία που θα πετύχει θα είναι αυτή που οι απεργοί δεν θα παίρνο
Αλλά, ας είμαστε ρεαλιστές.
Είμαστε ένας λαός που μεγάλωσε –και ακόμα συμβαίνει το ίδιο- με ταινίες που τελειώνουν με το ζευγάρι να παντρεύεται και τα σόγια να τους πετάνε ρύζια.
Και θέλουμε και αντίσταση;
Στο «Django» του Ταραντίνο, ο μαύρος σκλάβος δεν θέλει να παντρευτεί μια πλούσια λευκή.
Ο Django είναι αποφασισμένος να καθαρίσει όλους τους λευκούς –αλλά και τους δουλοπρεπείς μαύρους- που στερούν την ελευθερία σε αυτόν και την γυναίκα του.
Αλλά δεν ενθουσιάζει τους Έλληνες ο Ταραντίνο. Προτιμούν ακόμα τον Δαλιανίδη.
Φσστ, Μπόινγκ!
(Να τους αγαπάτε τους καθηγητές. Σκεφτείτε την θλίψη τους. Σαν αετοί σε κλουβί.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου