Η τραγική αποτυχία του "μετακομμουνισμού"

Η τραγική αποτυχία του "μετακομμουνισμού" στην Ανατολική Ευρώπη (V)

Έρχεται η σειρά των πρώην κομμουνιστικών χωρών;

Με την προσοχή των δυτικών κυβερνήσεων και του κοινού να εστιάζεται τώρα στις ταραγμένες εντάσεις και συγκρούσεις στον αραβικό κόσμο, ο κόσμος τείνει να αγνοεί ή να ξεχνά τις κρίσεις που έχουν συνταράξει τα πρώην κομμουνιστικά έθνη. Με δεδομένη την εξόφθαλμη ανισότητα, την εξαθλίωση, την κυβερνητική διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα που έχουν χαρακτηρίσει την μετακομμουνιστική τάξη πραγμάτων, η κατάσταση σ' αυτές τις πρώην κομμουνιστικές χώρες δεν είναι λιγότερο εύφλεκτη από ό,τι στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, και μια μέρα μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιο ασταθής από ό,τι φανταζόμαστε τώρα. Είναι η Τυνησία, η Αίγυπτος ή ακόμα και η Λιβύη πιθανό μελλοντικό σενάριο για αυτή την δοκιμαζόμενη περιοχή;

Προς το παρόν, οι επί μακρόν βασανισμένοι αλλά πολύ υπομονετικοί πολίτες αυτών των μεταβατικών χωρών σφίγγουν τα δόντια με την ελπίδα ότι οι επόμενες εκλογές θα φέρουν στην εξουσία έναν μεσσιανικό λυτρωτή πάνω στο άσπρο άλογο, ο οποίος —πέρα απ' το ότι θα φέρει πιο γενναιόδωρη βοήθεια από τις υποτίθεται άπατες τσέπες της Δύσης— θα καταφέρει τελικά να απελευθερώσει τις πτωχευμένες, εξαθλιωμένες κοινωνίες τους από την άβυσσο στην οποία έχουν πέσει. Ο συνηθισμένος λαός στην μετακομμουνιστική περιοχή του κόσμου πιστεύει πως οι δημοκρατικές του επαναστάσεις και οι υψηλές του προσδοκίες προδόθηκαν, απαλλοτριώθηκαν ή κλάπηκαν από διάφορες "σκοτεινές δυνάμεις", από τις πρώην κομμουνιστικές ελίτ που αντικατέστησαν πλέον την παλιά τους πολιτική ισχύ με την ισχύ του χρήματος, σε μια διεφθαρμένη συμμαχία (σύμφωνα με την αντίληψη πολλών ντόπιων αριστερών) μεταξύ φιλόδοξων ντόπιων ψευτο-"δημοκρατών" και άπληστων δυτικών καπιταλιστών, σε μια ύπουλη συνομωσία του ΔΝΤ, της Διεθνούς Τράπεζας, του Ιδρύματος Σόρος και του "διεθνούς εβραϊκού επενδυτικού λόμπι" (συνήθως, στα μάτια της εθνικιστικής ακροδεξιάς). Όπως λέει ο Sir Robert Chiltern στην πνευματώδη κωμωδία του Όσκαρ Ουάιλντ Ένας ιδανικός σύζυγος, "Όταν οι Θεοί θέλουν να μας τιμωρήσουν, απαντούν στις προσευχές μας."

Ο καιρός μόνο θα αποφασίσει αν οι απαντηθείσες προσευχές των πρώην κομμουνιστικών κρατών θα αποδειχθούν στο τέλος πως είναι τιμωρία από ψηλά. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για αυτά τα δοκιμαζόμενη έθνη, ώστε να αντισταθούν στην συντριπτική δύναμη των διεθνών τραπεζών και των πολυεθνικών επιχειρήσεων υιοθετώντας προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα έχουν στόχο να δημιουργήσουν έναν δημοκρατικό κόσμο που δεν θα ελέγχεται από τους αφέντες της παγκοσμιοποίησης και τις τοπικές κομπραδόρικες ελίτ που τους υπηρετούν. 

Σημειώσεις

[1] George Jahn, “In Romania, Turmoil Fuels Nostalgia for Communism,” Washington Post, January 11, 2011.

[2] Michael Hudson and Jeffrey Sommers, “Latvia Provides No Magic Solution for Indebted Economies,” Guardian.co.uk, December 20, 2010.

[3] “There’s More at Stake than Just Freedom of the Press,” Der Spiegel International, January 19, 2011.

[4] “Saakashvili Has Turned Georgia into A Police State,” Interfax, February 11, 2011.

[5] “45% of Romanians Say ‘Ceauşescu, Please Forgive Us for Being Drunk in December (1989)’,” Bucharest Herald, December 29, 2010.

[6] Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, που έγινε σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα Ρουμάνων ανάμεσα στις 22 Οκτώβρη και τις 1 Νοέμβρη 2010, δημοσιεύτηκαν απ' το Ινστιτούτο για την Διερεύνηση των Κομμουνιστικών Εγκλημάτων και την Μνήμη των Ρουμάνων Προσφύγων, στο http://www.crimelecomunismului.ro/en/about_iiccr.

[7] Jahn, “In Romania, Turmoil Fuels Nostalgia for Communism.”

[8] Η λέξη “ostalgie” προέρχεται από την γερμανική λέξη Ost (ανατολή) και Nostalgie (νοσταλγία), και αναφέρεται στην εξαπλωμένη αίσθηση πόθου για πολλές από τις όψεις της ζωής στην πρώτην ΛΔΓ.  

[9] Julia Bonstein, “Majority of East Germans Feel Life Better under Communism,” Der Spiegel International, July 3, 2009.

[10] Ό.π. Ο Βρετανικός Guardian επισήμανε την εικοστή επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου με ένα άρθρο από έναν πρώην ανατολικογερμανό ακαδημαϊκό, που θρήνησε παρόμοια για την πτώση της ΛΔΓ, η οποία, σύμφωνα με τα λόγια της, πρόσφερε "κοινωνική και έμφυλη ισότητα, πλήρη απασχόληση και απουσία υπαρξιακών φόβων, καθώς και επιδοτούμενα ενοίκια." Σύμφωνα με την ίδια, η ενοποίηση έχει φέρει "κοινωνική κατάρρευση, εhttp://leninreloaded.blogspot.com/2012/03/v_30.htmlκτεταμένη ανεργία, μαύρες λίστες, χυδαίο υλισμό και μια 'κοινωνία διαγκωνισμού'..."Βλ. Bruni de la Motte, “East Germans Lost Much in 1989: For Many in the GDR the Fall of the Berlin Wall and Unification Meant the Loss of Jobs, Homes, Security and Equality,” Guardian.co.uk, November 8, 2009.